بسم الله 🔵تکرار سخن امیرالمؤمنین در خطابه دخترش علیهما السلام «قَدِ اصْطَلَحْتُمْ عَلَى الْغِلِّ فِيمَا بَيْنَكُمْ و نبَتَ المَرعَی علَی دِمَنکُم» (نهج البلاغة، خطبه 33) شما با هم مصالحه کرده‌اید که کینه یکدیگر را در دل بپرورید و گلزار بر مزبله وجودتان روییده است در اواخر دهه سی هجری علی علیه السلام به مردم کوفه فرموده بود که کوفه گلزار است اما گلزاری که بر روی یک زباله‌دان متعفنی از کینه‌ورزی و اختلاف روییده است. ... و حالا، بیست و چندسالِ بعد، حضرت زینب نیز همان تشبیه را به کار می‌گیرد و می‌فرماید: «هل أنتم إلا کَمَرعَی عَلَی دِمَنَةٍ او کفِضَّةٍ علی مَلحُودَةٍ» آیا شما چیزی جز یک سبزه‌زارِ [روییده] بر مزبله یا نقره‌ای زیبا بر روی یک سنگ قبر هستید؟ یعنی گلستان هستید اما گیاهانتان چون از مزبله متغذی شده و رشد کرده، چیزی جز ضرر و آسیب ندارد. یعنی نقره هستید اما در درونتان مرده‌ای بیش وجود ندارد! ↩️بی جهت نبود که بشیر بن خُزَیم اَسَدی میگوید وقتی خطابه اش در کوفه پیچید گمان میکردیم دوباره صدای علی ع در شهر پیچیده است! شماره 66 س لینک کانال↙️ https://eitaa.com/joinchat/494927872Ca763d6564a. https://eitaa.com/banahjolbalaghe‌