پر از شکایتم از روزهای تکراری چگونه می‌گذرد لحظه‌ها؟ به دشواری چقدر آهِ نفس‌گیر و اشک پنهانی چقدر خنده‌ی تلخ و بی‌روح و اجباری چگونه زنده بماند کسی که می‌داند تو بین کوه و بیابان، بدون غم‌خواری برای آمدنت شیعه زحمتی نکشید تویی که بیشتر از ما به فکر دیداری چقدر روضه گرفتی کنار هیزم‌ها برای مادر خود روز و شب عزاداری میان همهمه‌ها بار شیشه‌ای افتاد به سینه رفت، بدون اجازه، مسماری جدیدترین اخبار در بزرگترین کانال روستایی قم 👇👇👇👇👇👇👇 @KERMEJEGANNEWSS