ا❁﷽❁ا 📜خطبه شصت وسوم أَلَا وَ إِنَّ الدُّنْيَا دَارٌ لَا يُسْلَمُ مِنْهَا إِلَّا فِيهَا وَ لَا يُنْجَى بِشَيْ‏ءٍ كَانَ لَهَا ابْتُلِيَ النَّاسُ بِهَا فِتْنَةً فَمَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لَهَا أُخْرِجُوا مِنْهُ وَ حُوسِبُوا عَلَيْهِ وَ مَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لِغَيْرِهَا قَدِمُوا عَلَيْهِ وَ أَقَامُوا فِيهِ. فَإِنَّهَا عِنْدَ ذَوِي الْعُقُولِ كَفَيْ‏ءِ الظِّلِّ بَيْنَا تَرَاهُ سَابِغاً حَتَّى قَلَصَ وَ زَائِداً حَتَّى نَقَصَ. هشدارتان باد و بدانید که دنیا سرابی است که نمی‌توان در آن ایمنی داشت، مگر با اسباب ایمنی که در خودِ دنیا موجود است (ایمان و عمل صالح). البته اموری ویژۀ دنیاست که با آن‌ها نمی‌توان از دام دنیا رهید؛ مردمان در آزمونی سخت به دنیا مبتلا می‌شوند. آنچه از دنیا به‌دست آورده‌اند، از آنان بازپس گرفته می‌شود و باید در قیامت پاسخ‌گوی آن‌ها باشند، ولی دستاوردهایی از دنیا که برای سرای دیگر برداشته‌اند، به آ نها می‌رسد و پیوسته بر آن خواهند ماند(جاودانگی دستاوردها). دنیا در نگاه خردمندان، مانند بازگشت سایه (بعدازظهر) است که در لحظه‌هایی که آن را دامن گستر (و وسیع) مشاهده می‌کنی، به جایی می‌رسد که برچیده می‌شود و بعد از اوج گسترشش، کاهش می‌یابد (و شب فرامی‌رسد). 🖋 🛒https://ketabejamkaran.ir/110960 📙📙📙📙📙 ✅ کانال رسمی کتاب جمکران: @ketabeJamkaran