🔶 چه چیزی شما را اینجا گرد هم آورده است؟ این هم¬قدمی‌ها، هم¬راهی‌ها، هم¬صدایی‌ها، این یک‌دستی و یکپارچگی از کجا پیدا شده است؟ غیر از این است که دور پرچم حسین (علیه السلام) گرد آمده‌ایم! آمدیم تا در عمل نشان بدهیم: «انی سلم لمن سالمکم؛ با هر که با شما در آشتی باشد در صلح و آشتی‌ام».
✔️همه‌ی اختلافات به این نقطه که می رسد تمام می‌شود. امام که محور امت قرار گرفت همه‌ی پراکندگی‌ها کنار می‌رود؛ امام همان بهانه‌ی وحدتی است که خدا برای یک‌دستی امت قرار داده و فرموده است: «وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَ لاَ تَفَرَّقُواْ؛ همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید» که این ریسمان الهی به امام تفسیر شده است.
⚠️اگر به فکر چیز دیگر هستید اشتباه آمده‌اید. اگر ملاک و معیار دیگری برای ارزیابی و گزینش در نظر دارید برگردید. اینجا جای کسانی است که فقط یک کلمه آن‌ها را دور هم جمع کرده است؛ فقط حسین! ♦️حبّ الحسین یجمعنا♦️
🔻اگه جز حسین (علیه السلام) چیز دیگری برایت مهم است، اگر قوم و نژاد برایت مهم است، اگر فکر و سلیقه و قیافه و فرهنگ برایت ملاک است، اگر زبان و گویش برایت اهمیتی دارد، تو از کسانی هستی که در همان گام نخست خسته و زمین‌گیر شده‌ای. فکری به حال ادامه‌ی مسیر کن!
🛑 اتفاقی که برای هیچ‌یک از ائمه نیفتاد این بود که یاران و طرفداران ایشان، دور محور وحدت ـ که همان امام است ـ جمع نشدند تا به این بهانه، اختلافات و سلایق را نادیده بگیرند. هر روز به بهانه‌ای جدید شاخه‌ای جدید به وجود می‌آمد و خط خودش را از این چشمه‌ی جاری جدا می‌کرد.
🔶 امام معصوم (علیه السلام) باید غصه‌ی منحرفین و گمراهان را می‌خورد، کم بود! غصه‌ی کمیِ یاران را می‌خورد، کم بود! غصه‌ی ناسازگاری دوستان هم به آن اضافه شد.
⚡️امیر المؤمنین (علیه السلام) از اطرافیانش این شکایت را داشت: «به خدا گمانم بر این است که آن‌ها [: دشمنان] به زودی اختیار امور را از دست شما خارج خواهند کرد، چون آنان بر گرد باطل خود مجتمع و شما در مسیر حق خود متفرق هستید؛ چون آن‌ها از امام ناحق‌شان پیروی و شما از امام به‌حق‌تان سرپیچی می کنید».
⚡️در گزارشی از دوران امام باقر (علیه السلام) نیز سدیر به امام عرض کرد: «از موالیان شما در حالی جدا شدم که با هم به نزاع افتاده بودند و برخی از برخی دیگر بیزاری می جستند». امام (علیه السلام) فرمود: «مردم را چه به این کارها! مردم جز این تکلیفی ندارند که اولاً امام خود را بشناسند؛ و ثانیاً در پیشامدها تسلیم او باشند؛ و ثالثاً در اختلافات به او رجوع کنند».
☄️ عجیب اینکه این همدلی و همزبانی بر محور حقیقت، توقع امام زمان (عج) از شیعیان عصر غیبت نیز هست و گلایه‌ی خودشان را در این خصوص در یکی از توقیعاتشان این‌طور مطرح کردند: «اگر شیعیان ما توفیق اطاعت خدا را در وفای به عهدی که با ما دارند، با همدلی و اجتماع قلوب، به دست می آوردند، سعادت لقاء ما از آن‌ها به تأخیر نمی‌افتاد».
✂️ وقتی امام معصوم کسی را زیر پرچم خود راه داده است ما چرا او را از خود طرد می کنیم؟ آن هم بعضاً به بهانه‌های دینی و مذهبی! شده‌ایم کاسه‌ی داغ¬تر از آش؛ در حالی که از ما خواسته اند با هر کس وحدت داشته باشیم، مگر با عامل تفرقه (حربٌ لمَن حاربَکُم)؛ یعنی چیزی مثل ماهواره که بزرگترین عامل تفرقه در عصر حاضر هستند؛ از ما خواسته اند با این مظاهر اختلاف و تفرقه قطع ارتباط کنیم و از آن‌ها بیزاری بجوییم، تا پیوند دوستی بین خودمان به هم نخورد و به اختلاف نیفتیم.
✅ #ویژه_نامه_اربعین
📗@ketab7d