⌛️⌛️گامهای من خسته نشوید. با صلابت پیش بروید. هرقدر که راه دراز باشد حق ندارید احساس ضعف کنید.
📍برعکس همه که به هدف توجه دارند شما اصلا به هدف توجه نکنید! امروز یا فردا یا روز دیگر... بالاخره می رسیم. به هر حال راه روشن است؛ مسیرِ یاری اهل بیت است؛ رهرو می خواهد... نه مثل مردم کوفه که نیمه راه از مسیر جدا شدند. ما که مردم کوفه نیستیم!
🍂می دانید؟ گناه آن‌ها این نبود که با امامشان نبودند، گناهشان این بود که با امامشان نماندند! پس ما مردم کوفه هستیم یا نه...؟ آخر کار معلوم می‌شود. آخری که خودش را مخفی کرده و می‌خواهد سرزده خودنمایی کند!
⚡️برنامه‌ی همیشگی خداست که نابرده رنج، گنجی را میسر نمی‌کند. به شانس و اتفاق هم نیست. باید به زحمت بیفتیم. آن‌قدر که یک عده به شک و تردید بیفتند و از ادامه‌ای مسیری که انتخاب کرده اند دلسرد شوند. شاید با خودشان بگویند: «راه را غلط آمدیم! ببین هرچه جلو می رویم به مقصد نمی رسیم!» غافل که راه درست است؛ اما کو رهرو؟! وقتی خدا مطمئن شد اهل مسیری و این راه را رها نخواهی کرد، به ناگاه مقصد مقصود را در همان نیمه راه هدیه می دهد، جایی که هیچ روزنه‌ی امیدی هم از مقصود به چشم نمی‌آید...
شهوت رسیدن به مقصد را از دل بیرون کن! این مسیر و همسفران آن به همه چیز می‌ارزد:
☘️به يقين کسانى که گفتند: «پروردگار ما الله است» و سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل مىشوند که: «نترسيد و غمگين مباشيد، و بشارت باد بر شما به آن بهشتى که به شما وعده داده شده است! ما يار و مددکار شما در زندگى دنيا و آخرت هستيم؛ و براى شما هر چه دلتان بخواهد در بهشت فراهم است، و هر چه طلب کنيد به شما داده مىشود!☘️ (فصلت 30-31)
🔹مسیر، مسیر «ربنا الله» است و همسفران آن هم «تتنزل علیهم الملائکه» و «نحن اولیاؤکم». عاقبت هم عاقبت خوشی است هرچند ندانیم!
⚠️🔸20 میلیون آمده، اما بدون استقامت اگر 20 میلیون 200 میلیون هم بشود، امام را از غربت در نمی آورد: 🔻سدیر گویند: «به نزد امام صادق (علیه السلام) وارد شدم و عرض کردم: آقا! از چه روی نشسته‌اید و قیام نمی‌کنید، در حالی که طرفداران و یاران و شیعیان فراوانی دارید! به خدا اگر امیرالمؤمنین (علیه السلام) یاران شما را داشت دشمنانش در حق او طمع نمی‌بردند!» امام فرمود: «یاران مرا چه تعداد ارزیابی می‌کنی؟» عرض کرد: «صد هزار! و شاید هم دویست هزار! و بلکه بیشتر؛ نصف دنیا طرفدار شما هستند».
🔻امام درنگی کردند و فرمودند: «کاش با هم تا منطقه‌ی «ینبع» برویم و با هم چند قدمی همراه شویم». سدیر گوید: آنجا با گله گوسفندی مواجه شدیم که چوپان برای چرا آورده بود. امام (علیه السلام) به گوسفندان اشاره کرد و فرمود: «اگر به تعداد این گوسفندان شیعه‌ی واقعی داشتم حق نداشتم آرام بگیرم و سکوت اختیار کنم». سدیر گوید: گوسفندان را شمردم و دیدم بیش از 17 رأس نیستند!
📗@ketab7d