✍️بخشی از متن کتاب 🔶🔸دستوراتی مثل صرف‌نظر کردن از آب در اوج سختیT برای ما تازگی دارد و شاید حتی اگر کسی چنین دستوری بدهد، او را با توجه به این دستوری که داده مورد قضاوت قرار بدهیم! اما حقیقت این است که باید خودمان را برای اطاعت از دستوراتی از این قبیل، آماده کنیم. برخی فکر می‌کنند که همراهی با معصوم راحت‌تر از همراهی با ولیّ فقیه است و لابد دستورات معصوم به جهت عاری از خطا بودن، منطقی‌تر می‌نماید. به زبان سر هم که نگویند، اما با زبان دل گاهی به کارهای ولیّ فقیه خرده‌گیری می‌کنند و نهایتاً برای توجیه کارهای او می‌گویند: معصوم که نیست؛ خطا از او طبیعی است! اگر معصوم باشد، توجیه کارهای او ساده‌تر می‌شود! 🖇🖇در حالی که طور دیگر هم می‌شود به قضایا نگاه کرد. امام معصوم عقلِ کل است و ما سرتاپا جهل و نقصان. چطور ممکن است هر آنچه امام دستور می‌دهد برای ما منطقی به نظر آید؟! اصلاً ما چرا فهم خودمان را معیار سنجش حقانیت دیگران قرار می‌دهیم، در حالی که در مورد معصومین (علیهم السلام) تأکید شده که: آن‌ها معیار سنجش هستند و حق و حقیقت جدای از آن‌ها هویتی ندارد؟! در زیارت آل یاسین خطاب به مولایمان این‌گونه اقرار می‌کنیم: 🌷فَالْحَقُّ مَا رَضِیتُمُوهُ، وَ الْبَاطِلُ مَا أَسْخَطْتُمُوهُ، وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ، وَ الْمُنْکرُ مَا نَهَیتُمْ عَنْهُ؛ 🌷 حق همان است که شما به آن راضی باشید و باطل آن است که شما را ناپسند بیاید و معروف آن است که شما به آن امر کنید و منکر آن است که شما از آن نهی کنید. 📗 @ketab7d