(یکی از ارکان جهان‌بینی اسلامی) تکریم انسان است؛ انسان‌محوری. «أنّ الله سخّر لکم ما فی السّماوات و ما فی الأرض»؛ همه‌ی این‌ها بالقوّه مسخّر انسان هستند. این مطلب نشان‌دهنده‌ی آن است که این موجودی که خدا، آسمان و زمین و ستاره و شمس و قمر را مسخّر او کرده است، از نظر آفرینش الهی باید بسیار عزیز باشد؛ «و لقد کرّمنا بنی آدم» که این تکریم، هم تکریم تکوینی وهم تکریم تشریعی را شامل می‌شود. @ketab_ensan