ا❁﷽❁ا یکشنبه‌های 📜 کلام هشتاد و سوم فَإِنَّ الدُّنْيَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا رَدِغٌ مَشْرَعُهَا يُونِقُ مَنْظَرُهَا وَ يُوبِقُ مَخْبَرُهَا غُرُورٌ حَائِلٌ وَ ضَوْءٌ آفِلٌ وَ ظِلٌّ زَائِلٌ وَ سِنَادٌ مَائِلٌ حَتَّى إِذَا أَنِسَ نَافِرُهَا وَ اطْمَأَنَّ نَاكِرُهَا قَمَصَتْ بِأَرْجُلِهَا وَ قَنَصَتْ بِأَحْبُلِهَا وَ أَقْصَدَتْ بِأَسْهُمِهَا. آبشخور دنیا تیره‌رنگ و ورودی‌اش گل‌آلود و باتلاقی است؛ چشم‌انداز آن دلربایی می‌کند و آزمون‌گاهش هلاک‌کننده (معنوی) است. دنیا فریبی گذرا، فروغی زوال‌پذیر، سایه‌ای فانی و ستونی کژ است؛ به‌اندازه‌ای که وقتی فرد گریزان از دنیا با آن انس بگیرد و فرد ناخشنود، به آن اطمینان کند، (مانند اسب چموش می‌رمد و) پاهای خود را بالا می‌برد و با طناب(افسار) خود، راکب را به دام افکنده، با تیرهایش او را نشانه می‌گیرد. 🖋 🛒https://ketabejamkaran.ir/110960 📙📙📙📙📙 ✅ کانال رسمی کتاب جمکران: @ketabeJamkaran