«لبیک یا حسین» یعنی:
حسینی شدن و زینبی ماندن
دل باختن به حسین(علیه‌السلام) و کربلایش و دیگر هیچ نخواستن
ارادۀ امام را بر تمام زندگی جاری کردن
خود را ندیدن و خدا را دیدن
از خود گذشتن و به خدا رسیدن
هیچ تعلق و وابستگی به دنیا نداشتن
یک دَم، غافل از یاد یار نبودن
بی توقع فقط به وظیفۀ بندگی زیستن
همیشه مراقب #نفس بودن
حس و خیال را پیرو #عقل کردن و عقل را به #ولایت سپردن
انتخاب #عشق بر عقل در دوراهی‌ها
عشق امام را محور روابط قرار دادن
از #قضاوت و پیش‌داوری اجتناب کردن
از اضطراب‌ها و نگرانی‌ها رها شدن
فقط یک خوشی و یک غم در محور حق داشتن
در هر پدیده و اتفاق، خدای زیبا را نظاره کردن
شکر الهی بر از دست دادن‌ها و نرنجیدن
و حالت منتظره نداشتن جز انتظار ظهور و فرج مولا.
«لبیک یا حسین» یعنی:
عاشقانه زیستن و عاشقانه مردن
و شهادت، پایان‌نامۀ عاشقان است.