حاج قاسم عزيز، اکنون که جاودانه شده‌ای و ققنوس زمان، شهادت می‌دهم، مطمئن تر از قبل که چونان تویی دانش آموخته ی مکتب سیدالشهداست. این مکتب دلسوختگانی دارد به عظمت زينب کبری و دلباختگانی دارد به عظمت ابوالفضل و پاکباختگانی دارد به عظمت مختار ثقفی و خوشا به حال همسر و دخترانت که از قافله ی زنان دلسوخته و شهید پرورده تاریخ بازنماندند. قافله ای که ابتدایش نامعلوم است و انتهایش هم ناپیدا و تو در این ناپیدای تاریخ دانش آموخته ی شجاع ترين سردار اسلام و فخر زمان(حسین بن علی)شدی. حاج قاسم عزیز شما بار دیگر به کل جهانیان ثابت‌ کردی که اگر حسین بن علی را کوفیان تنها گذاشتند ولی ایرانیان امام زمانه را و مهدی فاطمه‌ را تنها و در غربت نمی‌گذارند. شما ثابت‌ کردی که عشق به اهل بیت و اسلام ناب محمدي و جانبازی در راه این ارزش‌ها زمان و مکان نمی‌شناسد. شما شهید راه عشق شدی در غربت کشورت و تکه تکه شدی در راه عشق به مادرت و جاودانه‌ شدی در راه مولایت(حسین بن علی) و خوشا به حالت که جانت را با خدایت معامله کردی و عند ربهم یرزقون شدی. حاج قاسم عزيز، شهید راه اسلام، شما با حسين نرد عشق باختی و جان صدها نفر از مسلمانان راه اسلام را نجات دادی. عشق بازی شما با سالار شهدا چونان با عظمت بود که قافله ی دلسوختگان تاريخ به عظمت لحظه‌ی پاکبازی ات در این راه تورا به تماشا نشستند. عمو قاسم، دلتنگ گریه‌های مظلومانه ات در فراغ دوستان شهیدت هستم. دلتنگ صدای مملو از اخلاصت هستم. و دلتنگ حرفهای بی‌نظیرت درباره‌ شهادت و عظمت آن و خدا میداند گریه های فرزندان‌ شهدا در فراغت را. اميد که در صحراي محشر نیم نگاهی بهمان بیفکنی. اللهم عجل لولیک الفرج مولانا صاحب الزمان🌷 کوثر صالحی