🌼 پرسش: در احاديث مختلف داريم که کسي که فلان کار را انجام دهد بهشت بر او واجب مي شود. اگر شخص شايستگي بهشت را دارد که در هر صورت به بهشت مي رود و اگر هم شايستگي بهشت ندارد آيا ممکن است با يک کار خاص به بهشت برود؟ دليل اين گونه روايات چيست؟ 🌸☘☘☘☘☘🌸 🌼 پاسخ: با سلام خدمت شما خیر با یک کار خاص انسان به بهشت نمی رود بلکه باید سائر شرایط نیز فراهم باشد به همین جهت این روایات به معنای "مقتضی" است نه "علت تامه" به این معنا که اگر مانعی وجود نداشته باشد این عمل، موجب بهشتی شدن انسان می شود یا گاهی مقتضی وجود دارد اما موانعی نیز برای آنها وجود دارد این عمل می تواند آن موانع را پاک کند در نتیجه، شخص استحقاق ورود به بهشت را پیدا کند. باید توجه داشت اصل و پایه ورود به بهشت، انجام واجبات و ترک محرمات است و همانطور که امیر المومنین (ع) در نهج البلاغه فرمودندهیچ عمل مستحبی را -هر چند به آن وعده بهشت داده شده باشد- نمی توان جایگزین واجبات قرار داد. مقتضی بودن این گونه اعمال به این معناست که گاهی ممکن است اعمال انسان (انجام واجبات و ترک محرمات) به اندازه ای نباشد که به او استحقاق بهشت بدهد به این دلیل که یا اخلاص لازم را ندارد یا با حضور قلب لازم را ندارد یا با کیفیت پائین انجام شده است یا از روی ندانستن و جهل به مساله، آن عمل را باطل انجام داده است در این صورت کارهایی که در روایات به آنها وعده بهشت داده شده می تواند این "نواقص" را "جبران" کند بدون آنکه جایگزین اصل عمل واجب بشود برای مثال، اشک برای سید الشهداء (ع) اینگونه است میتواند نواقص را جبران کند اما باید اعمالی داشته باشد تا این اسک به آنها نمره قبولی بدهد. این است معنای واجب شدن بهشت! گاهی ممکن است شخص، عاق والدین باشد یا حق الناس بر عهده داشته باشد معلوم است اشک بر سید الشهدا (ع) نمی تواند به تنهایی موجب بهشتی شدن آن شخص بشود او باید حق الناس را ادا کند از پدر و مادر خود حلالیت بطلبد تا آن اشک، تاثیر خود را بگذارد . مثالی دیگر: از امام جواد (ع) چنین روایت شده است: هر که عمه ام فاطمه ی معصومه (س) را در قم زیارت کند بهشت بر او واجب می شود. معلوم است که زیارت این شخصیت بزرگوار، به تنهایی نمی تواند استحقاق بهشت بیاورد معنای روایت این نیست که هر شخصی صرفا با زیارت ایشان وارد بهشت می شود حتی اگر تارک الصلاه باشد!! چرا که این برداشت با روایات دیگری که در مورد اهمیت و جایگاه نماز از اهلبیت (ع) بیان شده است منافات دارد. هرگز یک عمل "مستحبی" به نام زیارت نمی تواند جایگزین عمل "واجب" مانند نماز بشود. امام صادق (ع) می فرماید شفاعت ما به کسی که نماز را سبک بشمارد نمی رسد یا امام حسین (ع) فرمود: در روز قیامت، اول از نماز سوال می کنند اگر پذیرفنه نشد باقی اعمال نیز پذیرفته نیست بله می توان گفت کسی که برای امام حسین (ع) اشک می ریزد یا به زیار ت حضرت معصومه (س) مشرف می شود امید است با توبه از دنیا برود یا قبل از مردن، مسیر او عوض شده و به انجام واجبات مقید شود و در نتیجه با انجام واجبات و ترک محرمات، در قیامت مورد توجه اهلبیت (ع) قرار گرفته و وارد بهشت شود. 🌺 ☘🌺 🌺☘🌺☘🌺☘ https://ble.ir/pasokhgoo4