✍حجت الاسلام سعید صلح میرزایی توقع ندارم همه‌اش را بخوانید ولی خواهشمندم بدون خواندن دقیق همه نکات، نقدش نکنید. ۱- طبق ظاهر این دو آیه شریفه، بخشش الهی و بارش باران و برکات زمین، ارتباط با ایمان و پرهیزکاری دارد. ۲- البته لزوماً نمی‌توان نتیجه گرفت که اگر مردمی در رفاه بودند حتماً بخاطر ایمان و پرهیزکاری آنان است و اگر مردمی در سختی هستند لزوماً بخاطر ضعف ایمان یا بی‌تقوایی ایشان است. ۳- ما دو سنت الهی دیگر هم داریم: --» سنت امتحان که خداوند براساس آن، با انواع سختی‌ها عیار بندگانش را می‌سنجد یا مقدمات رشد آنها را فراهم می‌کند. مثال بارز آن در گذشتگان، پیامبران الهی هستند همچون ابراهیم و ایوب علیهماالسلام و در دوران نزدیکتر چهارده معصوم علیهم السلام. --» سنت املاء و استدراج: وقتی که بنده‌ای با رویگردانی از آیات الهی و بی‌توجهی نسبت به تلنگرهای خداوند به سرکشی پایان ندهد خداوند او را رهایش می‌کند تا بر گناهانش بیفزاید. ۴- در این زمانه که مردم به خاطر مشکلات اقتصادی و فشار زندگی، حال خوبی ندارند باید آیات انداز و عذاب را برای آنها گفت یا فقط قربان‌صدقه‌مان بروند؟ ۵- یقیناً بی‌تدبیری مدیران و کارگزاران در مشکلات مردم، پرتأثیر است اما مگر این مسئولان از مریخ آمده‌اند؟ مسئولان یک حامعه، برون‌داد همان جامعه هستند. ۶- آیا ما بندگان شایسته‌ای هستیم؟ آیا هر روز خبر گناهی جدید را نمی‌شنویم؟ آیا بی‌رحمی‌های ما نسبت به گذشته کمتر شده؟ آیا خیانت‌های ناموسی و مالی و... کمتر شده؟ چرا توقع داریم گویندگان، نازمان کنند؟ ۷- قبول دارم که مسئولیت مشکلات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی یک جامعه بر عهده زمامداران آن است اما تا چه حد؟ به نظرم آن خطبه های نمازجمعه رهبر انقلاب در دوران ریاست جمهوری که بازنشر شده مربوط به دورانی است که مردم هیچ سهمی در حکومت نداشتند بلکه حکومت، بدون دادن حق مشارکت و انتخاب، به تمشیت امور می‌پرداخت. از طرفی هم تاثیر تصمیمات بیگانگان در امور داخلی کشورها مثل امروز نبود. اما الان در کشور ما قانونگذاری و بودجه چند هزار میلیاردی بر عهده مجلس و دولتی است که خودمان انتخابشان می‌کنیم. و دهها کشور هم با قوانین‌شان در امور کشورمان، ایجاد مشکل می‌کنند و هنوز نتوانسته‌ایم در اقتصاد و فرهنگ به استقلال برسیم. ♨️اخبار داغ روحانیت ♨️ @khabarehowzeh