♨️خاطره‌گویی مدیر سایت مباحثات در مورد آیت‌الله یزدی و یکی از مراجع عظام تقلید، مصداق «استیضاع ارباب الدین» بوده است. ⚡️کانال روزنه در اعتراض به عملکرد مباحثات در قضایای اخیر، در قالب جوابیه به توضیحات مدیر #سایت_مباحثات منتشر کرده است: 🔺 خاطره منتشره توسط آقای #احمد_نجمی در فضای ملتهب درگیری‌های اخیر علاوه بر نمامی رسانه‌ای که در یادداشت‌های قبل به آن اشاره شد، مشمول «استیضاع ارباب الدین» بود و خواسته یا ناخواسته در آن فضا «معونة أهل الفسق و البغی» نیز محسوب می‌شد که همه این عناوین در روایات ما مذموم شمرده شده و در برخی روایات نیز نشانه نفاق دانسته شده است.(مصباح الشریعه ص145-144) جناب آقای نجمی در شرایطی که هجمه رسانه‌ای دشمن علاوه بر تفرقه‌افکنی به هدم شخصیت آیت‌الله یزدی می‌پرداخت، خاطره‌ای منتشر نمود و ایشان را شخصیتی نشان داد که «فی المجلس ناراحت می‌شود و مطالبی می‌گوید.» 🔺یعنی جناب آیت‌الله یزدی با آن همه سابقه سیاسی، کیاست، تقوا و علمیت توان حفظ زبان خود را ندارند و این جناب آقای نجمی است که باید حرف‌های ناصواب ایشان را تصحیح نموده و بعضی را منتشر کند و بعضی را نه؟! 🔺جناب آقای نجمی در بخش دیگری از خاطره‌گویی خود از یک مرجع تقلید و سخنان وی یاد می‌کند. مرجع تقلیدی که او در خاطره‌گویی خود ترسیم می‌کند شخصیتی است که اولا حرف‌هایی در خصوص یک فیلم می‌گوید که نقلش خلاف ظرائف و مصالح رسانه‌ای است و نباید عمومی شود و ثانیا انقدر نمی‌فهمد که در جمع کوچک‌شان خبرنگار هم هست و ممکن است حرف‌هایش توسط او منتشر شود و ثالثا ضبط صوت آقای خبرنگار را هم ندیده و متوجه نیست حرف‌های ضبط شده ممکن است هرجایی پخش شود. 🔺ولی وقتی مرجع تقلید معاذالله ملتفت نیست و اقتضائات شغل خبرنگاری را نمی‌داند و ضبط او را نمی‌بیند چه باک؟! جناب آقای نجمی به عنوان قهرمان درزگیری هستند و سخنان مرجع تقلید را هم مسکوت نگه می‌دارند و جایی نقل نمی‌کنند. که البته در این فقره نشان دادید که مصلحت سنجیهای تان هم مقطعی و سیاست زده است چرا که اگر امری قابل انتشار نباشد و تنقیص شخصیت دینی محسوب شود، مصداق سر و امانت است و بازگو کننده آن در هر زمان، خلاف امانت رفتار کرده و به شخصیت ضربه زده است. آیا این تضعیف شخصیت مرجعیت و قهرمان‌سازی از خود و تنقیص بزرگان حوزه نیست؟ 🔺بعضی از رسانه‌های متمایل به جریانات سیاسی خاص، شیوه‌ای نه چندان جدید برای بیان مواضع خود پیدا کرده‌اند. در ابتدا اسم مقاومت می‌آورند و بعد از چندی سازش و تسلیم را تئوریزه می‌کنند یا دم از اتحاد می‌زنند و بعد تفرقه‌افکنی می‌کنند. سایت مباحثات نیز اگر در دعوت خود به حفظ اتحاد و دوری از حاشیه صادق بود اولا نباید با خاطره‌های صحت‌سنجی نشده به تفرقه‌افکنی و تخریب چهره بزرگان و مراجع می‌پرداخت و ثانیا باید خبرنگاری که با جهت‌دهی خبری این بلوا را به راه ‌انداخت محکوم می‌کرد. البته برای این کار هنوز هم دیر نشده است اگر صداقتی باشد. 🔺سایت مباحثات در ضبط و انتشار مصاحبه‌ها دو هدف می‌تواند داشته باشد: یا می‌خواهد به حق و حقیقت برسد و آن را به مخاطب خود عرضه کند یا می‌خواهد غث و سمین و حق و باطل را با هم بیامیزد تا حرف‌های مسموم و ناروا را در پوسته‌ای از حقیقت بپیچد و آن را به بینندگان بخوراند. اگر هدف مباحثات اولی بود نباید خاطره شفاهی را بدون هیچ ارزیابی و به صورت خام منتشر می‌کرد. و در صورتی که مطالب خلاف واقع موجود در یک مصاحبه اثبات میشود،حفظ آن در سایت و عدم عذرخواهی رسمی از مخاطبان، چه وجهی دارد؟!آیا جز این است که می خواهید انتشار دروغ قطعی را استدامه دهید و بر آن اصرار ورزید؟! سیره علمای سلف را بنگرید؛ اگر مطلب نادرستی در درس به شاگردان القا می کردند فردایش رسما در کرسی درس اصل ماجرا را به همگان اعلان و در صدد جبران بر می آمدند و گاه اگر در پاسخ به مستشکلی مطلب خلاف بیان می شد، همان شب قبل از جلسه درس، به سراغ او رفته بر اشتباه خود اذعان می کردند. طبیعی است این قبیل اقدامات نه تنها از اعتبار یک رسانه حوزوی نمی کاهد، بلکه موجب جلب بیشتر مخاطبان خواهد شد. 🔺 آیا واقعا مسؤولین این سایت از آفات خاطره شفاهی و ضوابط تاریخی در زمینه استفاده از آن آگاهی ندارند؟ اگر آگاهی ندارند باید هرچه سریع‌تر در دوره‌های علمی تاریخی شرکت کنند چراکه خطر تحریف تاریخ چیزی نیست که در دنیا یا آخرت جبران شود و اگر آگاهی دارند؛چرا دانسته و عامدانه به آلوده کردن حافظه تاریخی طلاب مشغول‌اند؟آیا خدایی ناکرده از این قضیه سودی می‌برند؟ 🔺 بجای فرافکنی، بهتر است شرح ماوقع خروج از جامعه مدرسین را در اختیار مخاطب تان قرار دهید. فراموش نکنیم؛آخرت‌بینی برای همه به ویژه طلاب اصل است؛چه فضای رسانه‌ای باشد، فضای علمی یا فضاهای دیگر. مطلب مباحثات: https://eitaa.com/mobahesat/240 @khabarehowzeh 🔻🔻🔻 ♨️رسانه مستقل خبر حوزه