♨️ یادداشت انتقادی یک بانوی روزنامه‌نگار پیرامون عملکرد غیرقابل پیش‌بینی حسن روحانی در شش سال اخیر بی‌خبرانِ غمت! 🔻پنجشنبه است، ۲۳ آبان ۹۸. ساعت از ۱۲ شب که می‌گذرد و به تاریخ رسمی، وارد ۲۴ آبان می‌شویم، خبر آغاز سهمیه بندی بنزین و بالا رفتن قیمت آن، روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار می‌گیرد. مردمی که گوشی بدست و از طریق پیام‌رسان‌ها یا شبکه‌های اجتماعی مجازی در جریان خبر قرار می‌گیرند، شوکه می‌شوند؛ چه ناگهان و بی خبر! بهت‌زده‌تر اما آنانی که در این ساعت‌ها در کوچه و خیابان و جاده هستند و بی خبر از تصمیم دولت، به پمپ بنزین مراجعه کرده و طبق روال همه‌ی سال‌های دولت تدبیر و امید که کارت سوخت حذف شده است، بدون کارت بنزین زده‌اند و ناگاه درمی‌یابند که باید سه برابر مبلغ همیشه پول پرداخت کنند؛ بجای لیتری ۱۰۰۰ تومان، لیتری ۳۰۰۰ تومان! برخی حتی ابتدائاً به متصدیان پمپ بنزین اعتراض می‌کنند و سر و صدا هم کمی بالا می‌رود که چرا پول بیشتری از آنان می‌گیرند و این کارگران پمپ هستند که برایشان تصمیم دولت را شرح می‌دهند. شبی نگران برای ایرانی‌هاست و خبری هم از مسئولین نیست. 🔻از سویی دیگر، آن بخش از خانواده‌های ایرانی که عضوی از آنها در نیروی انتظامی یا راهنمایی و رانندگی و امثال آن اشتغال به کار دارند، روز پنجشنبه و شب جمعه را آماده باش بوده و منزل نرفته‌اند. این یعنی پیش بینی برای آنکه فضا متشنج بشود، انجام گرفته، گرچه همه‌ی نیروها از علت آماده باش مطلع نباشند. از همان شب، تجمع و اعتراض و پیش زمینه‌های آشوب و تخریب اموال شکل می‌گیرد. نگرانی مردم از مشکلات اقتصادی به نگرانی از ناامنی هم می‌رسد. آنان میان تصمیم سران سه قوه و اطلاع نرسانی دولت و آشوب آشوبگران می‌مانند. 🔻در تمام این لحظه‌ها و ساعات پر استرس برای مردم، رئیس جمهور ایران یا خواب است، یا آنکه حداقل در شرایطی‌ست که اصلاً در جریان قرار نمی‌گیرد مردم کشوری که او رئیس جمهورش است، هم اکنون به لحاظ روانی در چه وضعیتی قرار دارند. خواب و بی خبر بودن رئیس جمهور ادعای ما نیست؛ سخن خود حسن روحانی است که می‌گوید: «من هم مثل همه مردم ایران، صبح جمعه مطلع شدم قیمت بنزین تغییر کرده است. چرا که این طرح را به شورای امنیت واگذار کرده بودم و به آنها گفته بودم که زمانش را به من نگویید!» و مگر می‌شود رئیس جمهور دروغ بگوید؟! فکرش را بکنید، زمانی که ما مضطرب بودیم، زمانی که بخشی از مردم به عنوان عضوی از خانواده نیروهای انتظامی و امنیتی کشور، آماده‌باش بودند، زمانی که جرقه آشوب زده شد، زمانی که مردم در پمپ‌های بنزین ناگاه با قیمت سه برابری مواجه شدند، زمانی که در فضای مجازی نگرانی‌هایشان را با هم به اشتراک می‌گذاشتند و در غیاب مسئولین، نگران‌تر می‌شدند، حسن روحانی حتی مطلع نبوده در کشوری که او رئیس جمهور آن است، چه می‌گذرد! 🔻ماجرای یک شب نیست؛ ۶ سال است که می‌گوییم رئیس جمهور و دولتمردانش از حال مردم بی خبر هستند. ۶ سال است که در خیلی از سختی‌ها دولتی در کنار خود نداشته‌ایم؛ از مرگ ۵۰۰ ایرانی در منا که روحانی همان روز عازم آمریکا شد تا سیلاب‌هایی که کل کشور را بسیج کرد، اما زورش به لغو سفر تفریحی رئیس جمهور نرسید. حال یکی از مهم‌ترین شب‌های بی خبری را خود اذعان کردند و جامعه‌ای را که هنوز از شوک نحوه اجرای طرح افزایش قیمت بنزین خارج نشده، در شوک خواب رئیس جمهور در شبی چنین مهم فرو می‌برند. 🔻روحانی این عبارات را با خنده و افتخار می‌گوید؛ فخری عجیب و خنده‌هایی عجیب‌تر! هر تحلیلی روی سخنان روحانی اضافه به نظر می‌رسد و او فقط سوال بر سوال می‌افزاید. صفی از سوالات بی پاسخ، که اگر برای چرایی سهمیه‌بندی بنزین، بشود دلیل اقتصادی آورد؛ برای نحوه‌ی اجرای آن هیچ توجیهی نیست و اگر برای نحوه‌ی اجرا هم به هر ترتیبی بشود دلیل دست و پا کرد، برای بی خبری رئیس جمهور دیگر توجیهی نیست و اگر برای این سطح بی مسئولیتی هم بشود دلیل جور کرد، باز جای این سوال باقی خواهد بود که در اذعان به این بی‌خبری تأسف‌آور، چه امر خنده‌داری وجود داشت که روحانی با آن خنده و شوخی از بی خبری‌اش تا صبح جمعه گفت؟! کبری آسوپار؛ روزنامه‌نگار عضو سرویس سیاسی روزنامه‌ی جوان @rozaneebefarda ♨️رسانه مستقل خبر حوزه 🔻🔻🔻 http://eitaa.com/joinchat/3516137473Cc9d671e336