⛔️ سه طبقه؛ سه درد و سه نسخه متفاوت 🔺 🔹اوایل انقلاب بطور کلی بین نخبگان و عوام، جامعه به دو طبقه مرفهین و مستضعفین تقسیم میشد. عموم مردم خودشان را جزو مستضعفین میدانستند. مستضعف نه صرفاً معنای فقیر و بدبخت! بلکه به معنای کسی که ضعیف نگه داشته شده؛ چه از نگاه سیاسی، چه از نگاه اقتصادی و چه از نگاه فرهنگی؛ دشمنان و ظالمان، مستکبران و مستبدان آنها را ضعیف نگه داشته اند و نگذاشته اند استعدادهای آنها شکوفا شود. عدالت در حق آنها رعایت نشد. 🔸قبل، حین و بعد از انقلاب نیز بیشترین حامیان نظام سیاسی، مستضعفین بودند نه مرفهین... آرام آرام این روند تغییر کرده و جامعه به سه قشر غنی، متوسط و فقیر تبدیل شده است. حالا در بین هر قشر با یک طبقه ناراضی و مخالف مواجه شده ایم. اگرچه نوکیسگی، بی تفاوتی و ناامیدی مختص به یک قشر و طبقه خاص نیست در بین قشر غنی با طبقه نوکیسه ها، در بین متوسط با طبقه بی تفاوت ها و در بین قشر ضعیف با طبقه ناامید. 1️⃣ نوکیسه: در بین قشر غنی طبقه ای شکل گرفته که مایل است نظام سیاسی، ساختار بوروکراسی، منابع و بودجه در اختیارش باشد بدون هیچ قید و بندی. این دسته به لحاظ فرهنگی هم کاملاً بی قید و بند است و مایل است تمام هنجارهای فرهنگی و دینی را زیر پا گذاشته و تا منتهی الیه آزادی –خاصه آزادی رفتاری و جنسی و پولی- پیش برود. 🔺چون نظام سیاسی را مانع رسیدن به این موارد میبیند ناراضی است. دوست دارد سر به تن این نظام نباشد! لذا اغنیائی که اینگونه فکر میکنند در تمام حوادث و آشوب ها علیه نظام سیاسی سعی میکند صحنه گردانی کنند. اگرچه به برکت اقتصاد بیمار جمهوری اسلامی این قشر روز به روز فربه تر و سرمایه دار می شود و به لحاظ فرهنگی هم بی قیدتر شده و سرریز این بی قیدی در سایر اقشار هم دیده می شود، اما باز ناراضی است! چون ذات این قشر بر حرص و ولع و طمع سرشته شده! بطور کلی می توان شورش اغنیاء در برابر نظام اسلامی را بیشتر فرهنگی دید تا دغدغه اقتصادی. 2️⃣ بی‌تفاوت: همان قشرضعیف چند دهه قبل است که حالا به لحاظ علمی و تحصیلاتی و سیاسی و حتی معیشتی به مراتب بالاتر رسیده است. بخش هایی از جامعه که به لحاظ برخورداری از منابع و امکانات و معیشت از امکانات اولیه برخوردار است اما باز دچار مشکلات جدی و معیشتی است. قشر متوسط به لحاظ جمعیتی بیشترین جمعیت را دارد. امنیت را دوست دارد و حاضر نیست امنیتش بخاطر چیز دیگری از دست برود چون چیزی برای از دست دادن «دارد». 🔺یک طبقه جدید امروز در قشر متوسط پدید آمده که بیش از آنکه دغدغه اقتصادی داشته باشد دغدغه فرهنگی و اجتماعی دارد. دغدغه فوتبال، ورزش، تفریح، سرگرمی، فیلم(سینمایی و سریال)، تحصیلات تکمیلی و ... . به نوعی بیشترین آسیب ها هم در همین طبقه است. اعتیاد، انحراف جنسی، طلاق و ... بیشتر در این طبقه خاص دیده می شود. (دقت کنید این طبقه درون قشر متوسط را به عموم قشر متوسط تعمیم ندهید.) 🔺در حال حاضر نوجوانان و جوانان این طبقه بین 15 تا 30 سال، عمدتاً اهل فعالیت اقتصادی نیستند. بخشی از آنها بیکار در خانه و دنبال همان سرگرمی و تفریح و ورزش و ادامه تحصیل یا متأسفانه اعتیاد و آزادی جنسی و ... هستند. پدر و مادر برای این طبقه حکم نوکر را دارند. پدر و مادر کأنّه وظیفه دارند فقط امکانات زندگی و آسایش فرزندان را تهیه کنند و فرزندان هیچ درد بیکاری و معیشت و گرانی را متوجه نمی شوند. این طبقه در انتخابات ها هم با نگاه اقتصادی رأی نمی دهند. 3️⃣ ناامید: قشری که از امکانات اولیه هم بی بهره است. معیشت روزانه اش با سختی تأمین می شود. طبقه ای نیز در بین قشر ضعیف و زیر خط فقر در جامعه ایجاد شده که عمدتاً بعلت مشکلات اقتصادی و معیشتی دچار نارضایتی و ناامیدی شده اند. امنیت برای این طبقه نسبت به معیشت در مرتبه پائین تری است. چون چیزی برای از دست دادن ندارد در بزنگاه ها و آشوب ها خط مقدم قرار می گیرد. بخشی از تخریب اموال مردم و اموال دولتی بدست این طبقه صورت گرفته است(بجز افراد سازمانی و مزدور). ❌ درد هر طبقه، نسخه ای جدا می طلبد. چنانچه این دردها درمان نشود اگر چنانچه این سه حلقه بهم دیگر وصل شوند؛ خطر ساختارشکنی به شدت بالا می رود. ✍ داود مدرسی یان 🌐 تبیین و تحلیل وضعیت: تغذیه فکری نخبگان سیاسی              ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ 🔴 با تحلیلگر شوید.. 🇮🇷 جامع ترین کانال تحلیل سیاسی با حضور آدمین کانال سیاسی ، تحلیلگران و نخبگان سیاسی، اصحاب رسانه، فضلا و اساتید محترم حوزه و دانشگاه eitaa.com/joinchat/1934098432C8010358641