این نقشه استان یزد است فقط به رنگ‌های صورتی، آبی و سبز توجه کنید. واقعا چند درصد خاک استان را برای مناطق ۴گانه حفاظت از حیات‌وحش در نظر گرفته‌اند. انسان چقدر باید حریص باشد که حتی حاضر نیست کمتر از یک‌دهم زمینی را که زیستگاه طبیعی، تاریخی و متعلق به حیات وحش و جامعه انسانی در کل جهان و در طول تاریخ است را برای ریاست چند روزه خود فدا کند. اگر تمام استان برای یک نفر هم باشد ارزش آن ندارد که حیات‌وحش و زندگی نسل‌های آینده را به خطر بیاندازد. چه برسد به ریاست چند روزه و چند ساله. فلسفه مرزبندی برای مناطق تحت حفاظت محیط‌زيست برای جلوگیری از همین دست‌اندازی‌هاست. وقتی در مسیر جاده‌های استان در تردد هستید به جای نگاه به موبایل یک نگاهی به طبیعت بیندازید. ببینید که دیگر جای سالم و منطقه بکری برای فرزند و نوه شما باقی نمانده است. دست از سر این مناطق بردارید ولو معدن طلا باشند چون ارزش این حیات‌وحش از طلا هم بیشتر است. توجه کنید برای پرورش یک توله یوز چه مبالغ کلانی هزینه شده و حالا هم وزن آن در دنیا طلا می‌دهند. (رنگ قرمز تنها پارک ملی استان که نیمی از آن در اصفهان است، سبز مناطق حفاظت شده، آبی پناه‌گاه حیات‌وحش، تاسف‌آور است که همین حالا هم در این مناطق معدن فعال وجود دارد، در پناهگاه دره‌انجیر یک سوم آن را D19 نابود خواهد کرد، اما باز هم درخواست کرده‌اند از رئیس قوه قضائیه کشور که در این مناطق معدن برداشت شود. فقط در یک کلمه باید بگوییم متاسفیم برای این طرز تفکر) ناحیه زرد مناطق شکار ممنوع هستند که برداشت معدن آزاد است. معدن فقط متعلق به این نسل نیست. همانطور که حیات وحش.