🔰یاد داشت احکامی🔰
🔹حق الماره🔹
به نام خدای الف_لام_میم
جنگلی سرسبز در دل نگین کویر ایران..
چندی پیش مردم اردکان تازه متوجه شدند که شهرشان جنگل دارد وقتی اسمش را میشنیدند به جای تعجب با خنده ای که هزار معنا در پس و پیشش خوابیده بود صورتشان را میگشودند چه گشودنی...
افسوس،خجالت و ناراحتی در آن خنده جا خوش کرده بود.
افسوس از بی توجهی به مسائل شرعی و نتیجه کارشان....
خجالت از عدم مدیریت صحیح مهاجران عزیز و میهمانان شهرم...
و ناراحتی از خسارت دیدن کشاورزان زحمتکش شهر...
حرف بسیار است و گوش شنوا...
جنگلهای پسته اردکان در اطراف شهر خصوصاً انتهای کهنترین خیابان شهر(کوشکنو/بلوار امام خامنه ای) خودنمایی میکنند.
فرق این جنگل با جنگلهای دیگر در آنست که این سرمایه دهها سال با ریخته شدن عرق جبین کشاورزان عزیز رشد کرده و با رقص برگ هایش خودنمایی می کند.
خدا میداند چندین《سَبو》(واحد اندازه گیری زمان بین کشاورزان، هرسَبو 7.5 دقیقه است)کشاورز منتظر آب بوده تا راهی این کِشون ها(کشتخوان ها) کند تا به درخت و درختچه های پسته جان ببخشند.
در گذشته نهچندان دور فرهنگ غنی مردم شهرم متوجه این بود که نباید به سرمایه کشاورزان لطمه و صدمه زد.
با پذیرش حدودا ۳۰۰۰۰ مهاجر در شهر و عدم مدیریت و توازن، سرمایه چندین ساله کشاورزان بهعنوان جنگل پسته شناخته شد، که هر اردکانی
با شنیدن چنین اسمی تعجبی از خودشان نشان می دهند که آن سرش ناپیداست.
مسئولان شهر که پذیرای ۳۰۰۰۰ مهاجر شدند،میبایست به فکر امنیت مزارع حاشیه شهر-فرهنگ و.... باشند.
حداقل کاری که میتوانستیم برای کشاورزان زحمت کش انجام دهیم کشیدن حصار در اطراف ضلعهای مجاور خیابان بوده و هست که با تابلوهای بازدارنده میتوان پوشش داد.
عدهای از گردشگران جنگل های اردکان که به احکام آشناییتی دارند،بعد از فهمیدن این موضوع که اینجنگل ها،جنگل نیستند و ملک شخصی افراد وحاصل زحمت چندین ساله کشاورزان است با جمله حق الماره، خوردن و بردن پسته های کشاورزان را توجیه می کنند.
اما بهتر است بدانیم حق الماره هم برای خودش قانون و مقرراتی دارد.
یار همیشگی ای انگشتانم (مدادم) این قوانین را مستور و سیاهه میکند تا قدمی در ریشه کن کردن جهل ما ادمیزاد ها داشته باشد.
ای آدمیزاد یادت باشد که خالقمان فرموده:
《کلوا من الطیبات ما رزقناکم》 بقره۵۷
برای استفاده از میوه شاخه درختی که در کوچه یا خیابان خودنمایی میکند، طبق شرایط زیر طیب و حلال است:
۱-علم به عدم رضایت صاحب آن نداشته باشیم.
۲- از شاخه ها ی بیرون زده از ملک. شخصی باشد نه داخل ملک.
۳-به قصد خوردن میوه حرکت نکند.
۴-به قدر نیاز بخورد و باخود نبرد.
۵-موجب خسارت نشود.
۶- میوه درختی باشد نه بوته ای مانند هندوانه و صیفی جات.
توجه به این نکته لازم است که خوانندگان محترم باید طبق نظر مرجع تقلیدشان عمل کنند.
نویسنده این سیاهه آمادگی دارد که با همکاری ارگان های مربوطه احکام مربوط به کشتخوان های پسته را آماده کند و تحویل دهد.
حسن شاکر اردکانی
ایام پایانی پسته ته کنی
۹۹/۷/۱۶
•┈•••═❁🏴ا🇮🇷ا🏴❁═•••┈•
✅
@KhabarogArdakan
✾بزرگترین رسانه ایتایی استان یزد✾