.
نمایندهای که خودش را راحت کرد!
امسال در پیاده روی اربعین سوال ثابت خیلی از مردم از نمایندگان مجلس این بود که چرا به فلانی و بهمانی رای اعتماد دادید؟! نمایندگان هم بسته به اینکه خودشان چه موضعی داشتند جوابی میدانند. برخی همسوی با مردم بودند و برخی از جانب دفاع از مجلس حرف میزدند اما جالبترین جواب مربوط به یک نماینده تهران بود که خودش را راحت کرد و گفت آقا گفته بود رای بدید!
نمیدانم وقتی آقای نماینده این جمله را گفت و خودش را از زیر بار فشار مطالبه مردم خارج کرد؛ لحظهای هم به این فکر کرد که چه بلایی سر باورها و تصورات مردم می آورد یا نه. اگر مردم بیچاره باور کنند که همه گزینههای دولت با تایید رهبری راهی مجلس شدند و رهبری خواستار رای آوری همه وزرا بوده؛ چقدر تناقض و سوال و بدبینی ایجاد میشود؟
اینروزها وفاق ملی مثل اسم رمز عمل میکند. برخی میخواهند به اسم وفاق ملی روزنه گشایی کنند و شکست های گذشته را جبران کنند. برخی هم شاید فکر میکنند در انتخابات بعدی میتوانند با پرچم وفاق ملی در کنار پزشکیان لیست بدهند و دوباره به قدرت برسند. ولی مساله اینجاست که آقایان فکر میکنند برای ترویج وفاق ملی باید یک ضدقهرمان بسازند و آن را جریان تحجر صدا بزنند بلکه بتوانند در ایجاد دوقطبی با جریان تحجر در سفره وفاق ملی به نان و نوایی برسند!
در همین هفته گذشته به دروغ گفتند جریان تحجر با گزینههای رهبری مخالف بود یا میخواست بخش زیادی از کابینه رای نیاورد. در صورتی که مشخص شد نه تنها رهبری نظری در مورد اکثریت دولت نداده بلکه دعوا صرفا بر سر دو سه وزیر پیشنهادی بود که با هیچ منطقی نباید وزیر میشدند.
آنجایی که رهبری از وزیری حمایت کرده بود هیچ کس اعتراضی نداشت. حتی کمیسیون فرهنگی که یکپارچه پایداری است صالحی را تایید کرد و کسی علیه او نطق نکرد ولی اینکه به اسم رهبری ظفرقندی را وزیر کنند و مخالف ظفرقندی را مخالفت با رهبری و نظام جا بزنند هنر میخواهد!
حالا که مشخص شده این کابینه رهبری نیست و رهبری به صراحت می گوید: «تعداد زیادی را هم نمیشناختم و نظری نداشتم.» نمایندگان مجلس و سفرهنشینان وفاق ملی چطور میخواهند خطای خود را جبران کنند؟!
✍️ خبر و تحلیل سیاسی:
@khabarvatahlilesiasi