من از حکمت کارهای خدا سر در نمی‌آورم. فقط این را می‌دانم که باید رسم بندگی‌ام را به جا بیاورم و به او اعتماد کنم و حرف دلم را با او در میان بگذارم. آقا! همیشه حرف دلم با خدا این است که کاش حکمت هر بلا و امتحانم سبک شدن بار غم از دل تو باشد! کاش خدا اگر زندگی مرا سخت می‌کند، زندگی برای تو آسان شود! کاش اگر تقدیر من اشک ریختن است، به جایش تدبیر خدا برای تو لبخند باشد! کاش اگر بناست رنج بیماری را تحمل کنم، تو همۀ وجودت در سلامت باشد! کاش اگر غربت، مُهر پیشانی من می‌شود، تقدیر تو زودتر از غربت درآمدن باشد! آقا! تو هم حرف دل مرا به خدا برسان و بگو هر چقدر هم که بد باشم، راضی به ذره‌ای غصه و غم و بیماری و اشک برای تو نیستم. شبت بخیر یار محبوبم! ❤️ .