‌ أَدْعُوكَ يَا سَيِّدِی بِلِسَانٍ قَدْ أَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ تو را می‌خوانم، با زبانی که گناه لالش کرده است «ابوحمزه ثمالی»