🏴 جامانده! این روزها این عبارت آتشی شده بر قلب بعضی‌ها؛ آن بعضی‌هایی که به اصطلاح جا ماندند از خیل اربعینی‌ها! روی حرف من با آن‌هاست! با آن علمدارانی که جسمشان از خیل زوار جاماند تا عَلَم ظهور بر زمین نماند؛ با آن پزشکی که نبودنش دردی می‌شد بر جان بیماران خسته دل... با آن جوانی که ماند تا سایه‌ی امنیت بماند... با آن مادری که بار مادری بر جان خرید تا گهواره‌ی سربازان ظهور خالی نماند... با آن پیر خسته دلی که اگر چه جسمش توان رفتن نداشت اما جانش تکثیر شد در گام های فرزندان رشیدش که امروز راهی مشایه شدند... روی صحبتم با آنانی‌ست که ماندند چون نبودنشان آرزوی دیرینه‌ی یزیدیان زمان بود! روی صحبتم با شماست؛ می‌دانم، داغ زیارت مُهر شده بر دل‌های بیقرارتان، اما بدانید قطعا مُهر قبولی حسین خورده بر کارنامه‌ی فداکاریتان! شما ماندید تا برافراشته بماند پرچم ظهور! شما ماندید تا راه اربعین باز بماند تا روز ظهور! این درست نیست که بگویید جاماندید! همه‌ی ما محبان حسین،زیر یک پرچمیم؛ چه آنهایی که رفتند تا راه اربعین خاری شود در چشم یزیدیان زمان... چه آنهایی که ماندند تا ایران قوی، تیری شود بر قلب دشمنان! در مکتب حسین، فقط یزیدیان و اصحابشان جامانده‌اند! ما جا نَماندیم؛ ما هر جا که باشیم، پای رکاب حسین هستیم تا روز ظهور! میان محبان حسین، جا مانده نداریم، همه نام واحد داریم #«دلدادگان_مکتب_حسین علیه السلام» # «#علمداران_ظهور»