کمیته مرکزی خادمین شهدا
🌼🌺🍃🍂✨ 🌺🍃🍂✨ 🍃🍂✨ 🍂✨ ✨ (ره): این وصیت نامه هایی که این عزیزان می نویسند مطالعه کنید، پنجاه سال عبادت کردید و خدا قبول کند ،یک روز هم یکی از این وصیت نامه ها رو بگیرید و مطالعه کنید و فکر کنید.... 🇮🇷🌹🇮🇷🌹🇮🇷🌹🇮🇷🌹 🇮🇷 🌹🇮🇷🌹🇮🇷 « »، فرزند «محمد‌رضا» در تاریخ ۱۵ مرداد‌ماه سال ۴۴ در روستای «رضی‌آباد» دامغان و در خانواده‌ای نه چندان متمکن چشم به جهان گشود. پس از حمله عراق به ایران به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و از این طریق چندین بار به جبهه اعزام شد و در این مدت جانانه در برابر دشمنان اسلام جنگید و دلاوری زیادی از خود نشان داد و سرانجام در تاریخ ۷ اسفند‌ماه سال ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی « » واقع در شد. پیکر مطهر این پاسدار دلاور پس از چند سال توسط گروه پیدا شد و در گلزار شهدای دامغان آرام گرفت. متن را که از این والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانیم: سم الله الرحمن الرحیم «اَشْهَدُ اَنْ لا اله الا الله وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَدَ رَسولُ الله وَ اَشْهَدَ انَّ اَمیرالمؤمنین عَلی وَلی الله» «الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» با سلام درود بر منجی عالم بشریت (عج) و سلام و درود بر این قلب تپنده مستضعفین، این خار چشم مستکبرین، این قوت قلب مظلومین، این نابود کننده ظالمین، این بت شکن زمان عزیز و سلام بر مجروحین، معلولین و خانواده‌های شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی. شکر خدای را که به ما هستی داد تا بتوانیم فکر کنیم، حرکت کنیم برای رضای او استقامت کنیم برای رضای او و کنیم برای رضای او. شکر خدا را که ما را از نیستی به هستی کشاند و سپاس خدایی را که بر ما منت نهاد تا توانستیم خدمتی برای کرده باشیم. بار پروردگارا! ما را بیامرز، بار پروردگارا! اسلام و اسلامیان و کسانی که خدمت برای اسلام می‌کنند [را] در پناه خودت نگهدار، الهی خالق یکتا و بی همتا! ما را جزو کسانی قرار بده که بر آن‌ها انعام و پاداشی نیک دادی، نه مانند کسانی که بر آن‌ها خشم و ذلت دادی. شکر خدای را که توانستم جان ناقابل را در راه خودش فدا کنم، می‌دانیم هر کاری آخرش پاداش دارد چه پاداشی بد و چه پاداشی خوب «هَل جَزاءُ الاِحسان الا الاِحسان» آیا پاداش نیکویی و احسان جز نیکویی و احسان است. باید بدانیم و به خود بقبولانیم که همه از این دنیای فانی رفتنی هستیم، این دنیا که ظلمت در آن سر افکنده، هیچ کس در این دنیا نمی ‌ماند و نخواهد ماند، پس چه کنیم که با افتخار برویم و آخرتی خوب داشته باشیم، فقط یک راه که آن راه «اِهدنا الصِّراط المُستَقیم» راهی که خدا نشان داده است، این دنیا مانند قفس می‌باشد. در حدیث داریم که «الدُنیا سِجْنُ المؤمنین و جنة الکافرین» دنیا زندان مؤمن است و بهشت کافران [است].‌ ای مردم شهیدپرور! اسلحه مرا نگذارید زمین و راه مرا ادامه بدهید و از پشتیبانی کنید و مانند نباشید که حسین #(ع) را تنها گذاشتند، نه! ما مردم کوفه نیستیم و را تنها نمی‌گذاریم و باید در عمل ثابت کنیم و امروز روز عمل است. و‌ ای منافقین کوردل! موشان روز و خفاشان شب! بدانید همان طوری که در طول تاریخ نتوانستید کاری کنید، مگر این که آتش خود را شعله‌ورتر کنید هم در دنیا و هم در آخرت. و‌ ای کسانی که شایعه درست می‌کنید که این‌ها مرا با زور به جبهه می‌فرستند، بدانید که ما با چشمانی باز و قدم‌های استوار و قلبی پر از محبت خدا و با آن عقیده‌ای که به آن ایمان داریم که فقط خدا می‌باشد، [به جبهه] می‌رویم. آن کس که تو را شناخت جان را چه کند، فرزند و عیال و خاندان را چه کند، دیوان کنی هر دو جهانش بخشی، دیوانه تو هر دو جهان را چه کند. خداوند می‌فرماید که هر کس مرا بشناسد به من عشق می‌ورزد و هر کس به من عشق ورزیده عاشقم می‌شود. آری این و انسان‌سازی است [که] هدف «الله» می‌باشد و رضایت خداوند بزرگ‌. ای مردم عزیز و شهید پرور! بیشتر برای اسلام کار کنید و کمتر توقع داشته باشید.‌ ای برادر کشاورز بیا فعالیت کشاورزیت را زیاد کن و سعی کنیم بشویم به کار خود دل‌گرم باشید، ان‌شاءالله. مردم شهیدپرور! ان‌شاءالله که مرا می‌بخشید، اگر به کسی بدی کرده‌ام و حقی از کسی گرفته شده و داده نشده. جبهه رفتن لیاقت می‌خواهد و برای کسب لیاقت خودسازی و انسان شدن لازم است، نمی‌دانید که رفتن چه شیرین است که انسان را به یاد مرگ می‌اندازد. به قول (ع) «مرگ در راه خدا شیرین‌تر است از عسل است» و شیرین‌تر از آن رضایت پروردگار که ما را به خود نزدیک می‌کند و دربارگاهش پذیرا شده است. اینک حرفی برای خانواده؛
552 مشاهده