✳️ امام صادق (ع):
روز قیامت هرکس با امامی که در عصر و زمان آن امام (علیه السلام) مرده است محشور میشود، اگر امام (علیه السلام) او را تأیید کند، نامهاش را به دست راستش میدهند، همانطورکه خدا میفرماید: یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُوْلَئِکَ یَقْرَؤُونَ کِتَابَهُمْ و یمین یعنی تأیید امام (علیه السلام)؛ زیرا او کتابی است که آن را میخوانند، خداوند میفرماید: پس کسی که نامهی اعمالش را به دست راستش دهند [از شدّت شادی و مباهات] فریاد میزند که: «[ای اهل محشر]! نامهی اعمال مرا بگیرید و بخوانید! من یقین داشتم که [قیامتی در کار است و] به حساب اعمالم میرسم»!. (حاقه/۲۰-۱۹) و کتاب یعنی امام که هرکس را به پشتسر خود بیندازد، به آن اهمیّتی ندهد و از آن اعراض کند، آنگونه که خدا میفرماید: ولی آنها، آن را پشتسر افکندند. (آل عمران/۱۸۷) و هرکس که امام را انکار کند از اصحاب شمال است، کسانی که خداوند میفرماید: چه اصحاب شمالی [که نامهی اعمالشان به نشانهی جرمشان به دست چپ آنها داده میشود]! آنها در میان بادهای کشنده و آب سوزان قرار دارند، و در سایهی دودهای متراکم و آتشزا!. (واقعه/۴۳-۴۱)».
(بحارالأنوار، ج۸، ص۱۱)
«شماره ٣»