💐بسیارجالب وخواندنی 🌺۱۴ محور اساسی در متن زیارت اربعین 🥀(حجه الاسلام والمسلمین جوادمحدثی) 🌸محورهای عمده این زیارتنامه را می‌توان چنین برشمرد: 🥀۱. ترسیم سیمای امام حسین(ع) زیارت اربعین، همچون بسیاری از زیارتنامه های دیگر با «سلام» آغاز می‌شود که نشانه تولاّی شیعی نسبت به اولیای دین است و مخاطب این سلام، با اوصاف و القابی یاد می‌شود که هر کدام، بُعدی از ابعاد شخصیت سیدالشهدا را نشان می‌دهد. از آن حضرت، با عناوینی همچون ولیّ خدا، حبیب خدا، خلیل خدا، برگزیده خدا، شهید مظلوم، گرفتار رنج‌ها و مصیبت‌ها و کشته اشک‌ها یاد می‌شود: «... السلام علی اسیر الکُرُبات و قتیل العَبَرات...». پس از بیان این اوصاف و مقامات، زائر در پیشگاه خدا شهادت می‌دهد که آن امام شهید، ولیّ خدا و فرزند ولیّ خدا و صفیّ پروردگار و فرزند صفیّ خداست، تا این گواهی، عمق ایمان و باور زائر را نشان دهد و این اعتقادات را در جان او بنشاند. 🥀۲. ویژگی‌های امام حسین(ع) در فراز بعد، به برخی از اوصاف ویژه و کرامت‌ها و ارجمندی‌های آن امام شهید اشاره شده است. 🌺 از جمله این‌که: آن حضرت، به کرامت الهی در سایه شهادت، نائل آمده است؛ آن حضرت، از سعادت ویژه ای که عنایت الهی است برخوردار است؛ طینت و سرشت او و ولادتش، پاک و پاکیزه و دور از هر آلودگی است؛ او یکی از سروران و یکی از رهبران و یکی از مدافعان حق و دین است؛ او، میراث‌دار خط انبیا و حجّت الهی بر همه بندگان خداست. 🥀۳. فلسفه قیام عاشورا درباره نهضت عاشورا تحلیل های گوناگونی ارائه می‌شود و اهداف مختلفی برای آن قیام خونین بیان شده است. 🌺 آنچه در این زیارتنامه مطرح است، «هدف هدایت و نجات و بیداری امّت» است. آن حضرت در دعوت مردم به راه خدا و سنّت پیامبر(ص) و احکام قرآن چنان عمل کرد که راه عذر و بهانه را بر همه بست و اتمام حجّت نمود: «فَاَعْذَرَ فیِ الدُّعآءِ، وَمَنَحَ النُّصْحَ». گاهی بیداری جامعه و شکستن جوّ خفقان و مبارزه با بدعت‌ها و انحراف‌ها، «خون» می‌طلبد. امام، خون قلب خویش را در راه خدا نثار کرد: «وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فیک»، با این هدف که مردم را از جهالت و گمراهی درآورد و فضای حیرت و سرگشتگی را بشکند و تکلیف بندگان خدا را روشن کند: «لِیسْتَنْقِذَ عِبادَک مِنَ الْجَهالَةِ وَحَیرَةِ الضَّلالَةِ». درباره عبرتهای عاشورا و جهل و بی بصیرتی مردم بسیار سخن می‌توان گفت. وضع جامعه به گونه ای شده بود که تنها خون مطهّر فرزند رسول خدا(ص) می‌توانست انقلابی ایجاد کند و زلزله ای در ارکانِ حکومت اموی که بر پایه جهل مردم استوار بود، بیافکند. 🥀۴. شناخت چهره مخالفان چه کسانی، با چه ویژگی هایی و با چه اهدافی به جنگ با امام حسین(ع) آمدند و دست به آن جنایت عظیم زدند؟ هدفشان چه بود که جز با کشتن ثارالله به آن نمی‌رسیدند؟ 💥 در فراز بعدی، ویژگی های گروههای ائتلافی بر ضدّ ولیّ خدا را ـ که در حقیقت بروز بغض و کینه های دیرینشان از صدر اسلام بود ـ ترسیم می‌کند: ـ فریب خوردگان دنیا: «غَرَّتْهُ الدُّنْیا»؛ ـ فروختن آخرت به بهای ناچیز دنیا: «وَشَری‏ آخِرَتَهُ»؛ ـ هواپرستی: «وَتَرَدّی‏ فی‏ هَواهُ»؛ ـ به خشم آوردن خدا و پیامبر و امام؛ ـ پیروی از منافقان و تفرقه افکنان و گنهکاران. 🥀۵. جهاد تا شهادت جهاد در راه خدا، همراه با صبر بر ادای تکلیف و اخلاص در مبارزه و ادامه جهاد تا مرز شهادت و حتّی پس از شهادت، یعنی اسارتِ آزادیبخش آل الله، تضمین کننده حیات و بقای دین و خنثی کننده توطئه امویان ضد اسلام بود: «فَجاهَدَهُمْ فیک صابِراً مُحْتَسِباً، حَتّی‏ سُفِک فی‏ طاعَتِک دَمُهُ، وَاسْتُبیحَ حَریمُهُ». احیای دین و مبارزه با بدعت های ضد اسلامی، قربانی و فدایی می‌خواهد. آنکه گام در این راه می‌نهد، هم باید اهل جهاد باشد، هم صبر و مقاومت، هم اخلاص، هم آمادگی برای فدا کردن خون و تحمّل هتک حرمت‌ها نسبت به خودش و خانواده اش. امام، عزیز خدا و رسول خدا بود، امّا در صحرایی سوزان به محاصره آن نامردان گرفتار شد، تشنگی خود و فرزندان و یارانش، عریان کردن پیکر پاکش، بریدن سرش، بر نیزه کردن سر مطهرش، آتش زدن خیمه‌ها، اسب تاختن بر جسد مطهّرش، غارت خیام، به اسیری گرفتن اهل بیت(ع) و... همه در راه خدا بود و آن حضرت، با گفتن «الهی رضیً بقضائک» خود را برای همه این مصائب آماده ساخته بود. 🥀۶. لعن و تبرّی از دشمنان در بسیاری از زیارتنامه‌ها، در کنار سلام به عنوان موالات و همسویی، «لعن» دشمنان هم دیده می‌شود که نشانه تبرّی از ظالمان و دشمنان اهلبیت(ع) است. هم لعن زائر بر قاتلان و کافران و هم درخواست لعن الهی بر آنان که نمونه اش در این زیارت وارد شده است: «اَللّهُمَّ فَالْعَنْهُمْ لَعْناً وَبیلاً». درخواست لعنت و عذاب خدا بر جنایتکاران عاشورا، روح معادات و تبرّی را می‌رساند و زائر را در خطّ دشمنی با دشمنان خدا و پیامبر(ص)، ثابت قدم‌تر می‌سازد. 🥀۷. پیوند امام با خطّ رسالت وق