🔰 | تغییر ساختار دانش‌بنیان، در تقسیم‌کار اجتماعی 🔻 گفت‌وگو با دکتر حامد حاجی‌حیدری، استادیار و عضو هیأت علمی دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران 🔸بخش عمده‌ای از آنچه امروز نه‌فقط در ایران، بلکه در سرتاسر جهان و حتی کشورهایی که در خط مقدم توسعه متعارف هستند، به «بحران بیکاری» توصیف می‌شود، بازمی‌گردد به اینکه ماهیت تازه اقتصاد، یا همان اقتصاد دانش‌بنیان و فناورانه، به‌درستی از جانب سیاستمداران، حتی از جانب عمده‌ای از اقتصاددانان و عالمان علوم رفتاری درک و پذیرفته نشده است. 🔹به‌رغم تصور معمول، پذیرش نقش تازه فناوری و دانش در «تقسیم‌کار»، نه‌تنها بحران اشتغال را تشدید نمی‌کند، بلکه به اشتغال خلاق ابعاد تازه‌ای می‌بخشد و اساساً آن را از گره بحران خارج می‌سازد. 🔸هر نوع سازمان دانش‌بنیان، قلب ساختار مدنی آینده را می‌سازد؛ و نه‌فقط فرصت‌های شغلی، بلکه هر نوع ظرفیت کنشگری آینده را نظم و نسق و شتاب می‌بخشد. 🔹ما احتیاج به یک نوآوری در فرمول و قاعده آموزش داریم که تغییرات آینده را در خود هضم کند و ضمن حفظ ثبات کلی خود ذاتاً چابک و تطبیق‌یابنده و یادگیرنده باشد. 🔸 باید ضمن حفظ اهتمام محوری به موضوع تغییر نظام تقسیم‌کار، مفهوم «اشتغال» را تنوع بخشید تا پاسخ‌گوی تحول عظیم روی داده در عرضه نیروی کار انسانی و فناورانه گردد. 🔍 ادامه را بخوانید👇 https://khl.ink/f/50245