📣 شاترها حسینیه را در بر گرفته‌اند! 📝#بخش_چهارم روایت حضور اول وقت رهبر انقلاب پای صندوق رأی 👈...بعد از یک حساب و کتاب اولیه به این نتیجه می‌رسم ارزش جایی که ایستاده‌ایم آنقدر هست که به از دست دادن لحظه‌ی ورود بیارزد به‌خصوص که از جایی که ما ایستاده‌ایم دو ستون و تصویربردار صداوسیما با آن دوربین هرکولش و خسروی و پایه میکروفون‌ها هم دسته‌جمعی توی کادرمان بودند. تا ما باشیم نخواهیم دوباره بچه‌زرنگ بازی در بیاوریم! 🔹️نتیجه حاصل شده را به تصویربردار می‌گویم و او هم از هول و ولا در می‌آید. تصویربردار یکی از خبرگزاری‌های خارجی که با یکی از مسئولان اجرای برنامه رفیق شده بود دوباره مشغول صحبت با همان برادر مسئول است و آمار گرفتن که «مطمئنی آقای خامنه‌ای از این در می‌آیند؟!» لبخندی روی لب مسئول می‌نشنید به نشانه‌ی تایید. 🔹️صدای رگباریِ شاتر دوربین‌ها نشانه ورود است. آقا عرض حسینیه را به سمت تیم صندوق شماره ۱۱۰ فرمانداری مستقر در ضلع شرقی طی می‌کنند. توی ذهنم دارم با صدای رگباری ده‌ها عکاس ور می‌روم. جان می‌دهد برای صدای پس‌زمینه‌ی یک پادکست. سلسله‌وار و رگباری بودن این لحظه نسبت مستقیمی دارد با اهمیت رویداد. 🔹️هر قدر سلسله‌وارتر و رگباری‌تر اهمیت رویداد هم بیشتر و حالا این صدا در حسینیه امام خمینی(ره) جوری شده شده که دیگر فاصله خالی میان شاترها نه شنیده می‌شود و نه می‌شود تشخیصش داد. همه حسینیه شده صدای شاتر. شاترها رویداد را در بر گرفته‌اند. یک رویداد هر قدر به نباء عظیم نزدیک‌تر شود این وضعیت در آن شدت می‌گیرد. شاترها نشانه‌اند. آنها مامورند برای تبیین اهمیت رویداد. شاتر دوربین‌ هم مامور خداست ولو دست عکاس غیرایرانی و غیرمسلمان باشد. 🔹️ ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ هم لاجرم نباء عظیم است. این را می‌شود از صدای شاترهایی که حسینه امام خمینی(ره) را در انتهای خیابان فلسطین بر گرفته‌اند فهمید حالا هر قدر که خناسان بخواهند آن را کم‌اهمیت جلوه دهند: «ملّت عزیزمان بدانند که امروز چشم بسیاری از مردم دنیا، چه آحاد مردم و چه افراد سیاسی و صاحبان جایگاه‌های معتبر ملّی و سیاسی به ایران است، چشمشان به شما است. به این توجّه کنید. دوستان را خوشحال کنید و بدخواهان را ناامید کنید.» ۱۴۰۲/۱۲/۱۱ -پایان- 📥متن کامل: khl.ink/f/55459 👏 #انتخاب_قوی، #مجلس_قوی، #ایران_قوی 💻 Farsi.Khamenei.ir