انسان های هم فرکانس یکدیگر را پیدا می کنند حتی از فاصله های دور.. از انتهای افق های دور و نزدیک .. انگار جایی نوشته بود که اینها باید در یک مدار باشند .. یک روزی ... یک جایی باهم برخورد کنند.. انوقت میشوند همدم ، میشوند دوست ،میشوند رفیق.. اصلا میشوند هم شکل ..مهرشان آکنده از هم حرف هایشان میشود آرامش .. خنده شان ، کلامشان می نشیند روی طاقچه دلتان ..نباشند دلتنگشان میشوی .. یادمان باشد حضور هیچکس اتفاقی نیست...