روایتی مستند از اقدام جسورانه یک جراح
نخستین روزهای عملیات کربلای5 ، دی ماه سال 65 بود و در بیمارستان صحرایی مشغول کار بودم که شاهد اتفاق عجیبی شدم.
آمبولانس مجروحی را از خط آورده بود که خمپاره 60 میلی متری وارد ساق پایش شده ولی هنوز منفجر نشده بود.
من شنیده بودم جنگ افزارهایی که شلیک شده ولی عمل نکرده اند؛ بسیار حساس بوده و هرلحظه ممکن است براثر ضربه، لرزش و گرما منفجر شوند.
به دنبال یکی از جراحان رفتم (که اکنون میدانم دکتر ایرج محجوب بود)و مجروح را نشانش دادم.
خمپاره در پا گیرکرده بود و به آسانی خارج نمی شد. سرانجام متخصص بیهوشی در داخل آمبولانس آمد و مجروح را بیهوش کرد تا جراح توانست بدون آسیب و با شکاف کوچکی خمپاره را خارج کند. به همراه مجروح جهت گرفتن عکس به رادیولوژی رفتم.
رادیوگرافی نشان داد که خوشبختانه فقط استخوان نازک نی پا در نیمه تحتانی شکسته و استخوان تیبیا کاملا سالم است و با آنهمه آسیب نسج نرم، نبض های پای مجروح را نیز به خوبی حس کردم.
نقل از کتاب تاریخ پزشکی دفاع مقدس
31 شهریور ، فرهنگستان علوم پزشکی ایران در مراسمی از "دکتر ایرج محجوب" پزشک متخصص جراحی عمومی تقدیر کرد.
┄┅┅❅▪️◾️◼️🔲◼️◾️▪️❅┅┅┄
@khandehpak