روایتی کوتاه از تجربه امامت حجه الاسلام رضایی در دور اول کرونا که مساجد بسته شد آمدیم در ماه شعبان نمازهای مستحبی شب‌های ماه شعبان و ماه مبارک رمضان رو چاپ کردیم در برگه و بردیم جلوی درب خونه مردم، بعضی از مردم خیلی برایشان عجیب بود که مثلا یک روحانی آمده چون در حالت عادی مخاطب مسجد افرادی بودند که تشریف می‌آوردن نماز، اما وقتی در آن زمان ما دعا و نمازهای چاپ شده رو می‌بردیم درب منازل مردم، زنگ می‌زدیم و می‌آمدن و مارو می‌دیدند و ما یک احوالی از آنان می‌پرسیدیم برای آنان جالب بود که روحانی محل بیاید و از اهالی محل یکی یکی احوال پرسی کنه و برگه هایی رو بده بهشون که اگر خونه بیکار شدن آن‌ها رو بخوند چون در تصور آن‌ها این بود که روحانی محل فقط استخاره می‌گیره و مسجد امام جماعت هستش. خیلی از جاها می‌ایستادیم درد دل ها رو می‌پرسیدیم که خیلی دوست داشتند و خیلی استقبال می‌کردند، مشکلات و گرفتاری‌ها رو می‌گفتند. جالب بود در اینا یک خانواده‌ای بود که وقتی رفتار ما رو دیدند ما رو به خونه خودشون برند و می گفتن ما خیلی در رابطه با شما بد…” _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ دعوتید به "خانه امام" https://eitaa.com/joinchat/3738894447C8f37fe211f