معنای قيام اين است كه انسان هميشه برای اعتلای كلمه حق، آماده است. نبايد فكر كنيم قيام در نماز فقط اين است كه چند لحظه می‌ايستيم و قرآن و حمد و سوره را قرائت می‌كنيم! نه؛ بلکه بدين معناست كه اعلان کنيم اين ايستادن‌، نمايانگر آن است كه برای دفاع از دين خدا، هميشه ايستاده‌ايم. برای مبارزه با شيطان نفس، برای مبارزه با شياطين جن و انس و هر گونه آلودگی‌ها و فسادها، برای محاربه با دشمنان بيرونی و درونی ايستاده‌ايم. بنابراين قيام در نماز، چنين حالتی است و مقدّمه است برای اينكه انسان بتواند قائم به قسط شده و در جامعه، قيام به قسط كرده و عدل و قسط را برقرار كند. همان‌طور که در اين آيه شريفه، خداوند می‌فرمايد «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إلاّ هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُوْلُوا الْعِلْمِ قَائِماً بِالْقِسْطِ» اين قائم به قسط در اينجا، هم مربوط به خدا تبارك و تعالی است و هم مربوط به ملائكه و هم مربوط به اولوا العلم. نمازگزار با قيام در محضر خدا می‌خواهد به اين مرتبه بسيار بزرگ كه مختص اولوا العلم و ملائكه الهی است برسد. 📚 منبع: کتاب «اسرار و آداب نماز» تألیف آیت اللّه حاج شیخ محمّدجواد فاضل لنکرانی‌ به ما در #خانه_امام بپیوندید👇 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @khaneh_emam