بسمالله
🔰توفیق شد در جمع هیأتهای برگزیده که درحاشیه مهرواره هوای نو دور هم جمع شده بودند، شرکت کنم.
نیتم عرض خدا قوت گفتن به برادران عزیزم در سازمان هیأت و تشکلهای دینی بود و هم دیدار دوستان و همسنگران قدیمی که از سالها پیش در سراسر کشور به فعالیتهای مختلف مذهبی و فرهنگی و مخصوصا تربیتی مشغول هستند.
🔹️وقتی که رفتیم توی جلسه، هیأتها در حال پرسش و پاسخ با حاج آقای قمی و حاج آقای خاموشی بودند که ناگهان بحث رفت به سمت مسجد و جدی شد و برادر عزیزم حاج آقای باباخانی امر فرمودند که با توجه به فضای جلسه شما هم چند کلمهای درباره مسجد و ارتباط اون با هیأت صحبت کن؛ بنده هم که حرف گوش کن، رفتم و نکات کوتاهی در قالب دو سه دقیقه عرض کردم.
🔹️خلاصه حرفهایی که زدم این بود:
بعد از بررسیهای فراوان و مطالعات و مباحثات و برگزاری رویدادها و مصاحبه با بزرگان و مسؤولان و کنشگران و بعد از بازدیدهای فراوان از مساجد و هیأتهای سراسر کشور امروز میتوانم بگم که در کنار همه مشکلاتی که مسجد داره اگر بخواهیم یک مشکل را به عنوان مشکل اصلی بیان کنیم این است که مسجد مردمی نیست و از مردم فاصله گرفته؛ اتفاقا کسانی هم که به شرایط مسجد اعتراض دارند و میگن که باید برای مسجد کاری بکنیم، اکثرا مهمترین ایرادی که به مسجد وارد میدانند این است که متولی مسجد معلوم نیست و وقتی که نظرشان را درباره متولی مسجد میپرسیم میگن که یک نهادی دستگاهی باید متولی مسجد باشه
یعنی اونها هم در حقیقت در پس ذهنشان نگاهشان به مدیریت مسجد، حاکمیتی است.
🔹️در صورتی که حضرت آقا مکرر در جاهای مختلف تأکید کردهاند که مسجد باید مردمی باشد.