بسم‌الله 《به بهانه روز جهانی مسجد۱۴》 🔰همان‌طور که قبلا گفته شد، در مسجد هویت‌های حقوقی مختلفی از طرف نهادها و سازمان‌ها حضور دارند. 🔹️در این زمینه ارائه چند نکته ضروری است: ۱- الگوی مناسبی جهت تعامل آن‌ها با یکدیگر وجود ندارد. ۲- متولی مشخصی جهت توانمندسازی کنشگران این نهادها در مسجد وجود ندارد. ۳- نظارت جدی بر فعالیت‌های ایشان وجود ندارد. ۴- نسبت آنها با مردم و وجه مردمی بودن آنها به صورت دقیق مشخص نیست. ۵- مرجع خاصی جهت حل و فصل اختلافات میان آن‌ها با ارکان مسجد و نیز اختلافات در داخل هر کدام از آن‌ها میان کنشگران نهاد مربوطه وجود ندارد. ۶- حیطه عمل‌کرد و فعالیت‌های آن‌ها و تقسیم کار میان آن‌ها به صورت دقیق مشخص نیست. ۷- ماهیت دوگانه برخی از آن‌ها که از یک سو به مسجد وابسته است و از سوی دیگر به یک نهاد حاکمیتی، باعث شده که استقلال لازم را در کنش‌ها و تعاملات نداشته باشند. 🔹️راه حل این مسائل را می‌توان با دو پیش فرض انجام داد. اگر بنا باشد این هویت‌های متعدد و متکثر که روز به روز بیشتر می‌شوند با همین شرایط نیمه وابسته باقی بمانند باید تقسیم کار صورت پذیرد و مسؤول توانمندسازی و مسؤول حل اختلافات میان آن‌ها و فصل الخطاب میان آن‌ها در مسجد و محله مشخص شود. و ساز و کاری جهت مردمی‌تر شدن آن‌ها به صورت واقعی طراحی و اجرا شود. 🔹️به نظر می رسد درست‌ترین راه حل آن است که هویت حقوقی درستی برای مسجد در نظر گرفته شود و هر کدام از این مجموعه‌ها با این هویت واحد مرتبط شوند و آن‌را در بخش‌های مختلف تقویت کنند تا خروجی آن تقویت مسجد باشند نه تقویت نهادهای مرتبط با مسجد. زیرا بعضا تقویت متعارض آنها باعث بروز اختلاف در مسجد و تضعیف جایگاه مسجد می‌شود و جنبه مردمی بودن مسجد را زیر سوال می‌برد. 🚩سیدناصرمیرمحمدیان