متن بحث شده در #جلسه_هفتم #در_راستای_بنیان_های_حکمت_حضور_در_جهانی_بین_دو_جهان استقرار در وطن جاودانه 10- هرکس به جای آن‌که خود را با خود ادامه دهد، بهتر است که خود را بی‌نام و نشان، با انسان‌های بزرگ ادامه دهد تا با ادامه‌ی آن‌ها ادامه‌ی خود را احساس کند. این تنهایی و بی‌نام و نشان‌بودن، انزوا نیست، نوعی وطنِ جاودانه است که اصحاب امام حسین«علیه السلام» در کربلا و یاران امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در این تاریخ به آن دست یافتند. حضور در افق آینه کلمات 11- اگر آنچه با این کلمات نوشته شده است را با تمام حُسن نیّت بخوانی، کلماتش با شما گفتگو می‌کند و کلمات به نزد شما می‌آید تا از آن به بعد با بال‌های شما پرواز کنند، آن‌هم به سوی حقیقت، با بازشدنِ گنجینه‌ی کلام به روی شما، تا هستی را بازگو کنید. فرق است در رویکرد با سخنانی که بر مبنای قیاس و استدلال به میان آمده است و یا سخنانی که خبر از واقعه‌ای می‌دهد تا ما را با خبر کند. این‌جا با سخنانی روبه‌رو هستید که آینه‌ی بازگوکردن هستی است، هرچه می‌خواهد باشد. @khanehtolab