#آیه_گرافی #هر_جزء_یک_آیه تفسیر آیه ۴۲ سوره حِجر: * در آیه قبل، ابلیس گفت: من همه را گمراه می کنم جز افراد برگزیده و مخلص. خداوند در این آیه می فرماید: اینکه تو بندگان مخلصم را گمراه نمی کنی منّتی بر من نیست؛ سنّت من آن است که خودم ضامن حفظ آنان باشم... نه آنکه تو به آنان کاری نداری، بلکه نمی توانی به آنان کاری داشته باشی. حال سوال پیش می آید که اگر ابلیس حریف بندگان مخلص نمی شود، پس چگونه حریف آدم و حوا شد؟! در پاسخ داریم: ما می گوییم شیطان حریف نمی شود بدین معنا که سلطه ای ندارد وگرنه شیطان هُل می دهد و وسوسه می کند. شیطان به چهار شکل برخورد می کند: ۱. در برخورد با انبیا، نمی تواند مسلط بر آنها و راهشان شود ولی آنها را هل می دهد.(اِلی) ۲. در برخورد با افراد مومن، دیگر از راه دورآنها را هُل نمی دهد بلکه کمی با آنها تماس پیدا می کند.(مَسَّهم) ۳. در برخورد با انسان های عادی، شیطان وارد آنها می شود.(فی) ۴. و در برخورد با انسان های خبیث، وقتی وارد آنها شد دیگر بیرون نمی آید و همان جا لانه می کند.(قَرین) * شیطان بر آنان که بنده خدا و تسلیم او هستند، سلطه ای ندارد. * ابلیس ۶۰۰۰ سال عبادت کرد و در آخر هم از درگاه الهی رانده شد... این بیانگر آن است که عبادت کافی نیست، عبودیت لازم است. "عبادت" همین امور عبادی ای است که انجام می دهیم ولی "عبودیت" به معنای روح تسلیم و اطاعت است. گاهی از روی ترس از مجازات و یا شوق دریافت پاداش کاری را انجام می دهیم. در حالیکه باید عبادت را دوست داشته باشیم و از ته دل آن را انجام دهیم، نه به عنوان یک وظیفه و واجب الهی. * اگر با عبادت(عاشقانه و مخلصانه) و تقوا در مدار بندگان خدا درآمدیم، بیمه می شویم. * کار شیطان وسوسه است، نه سلطه پس این ما هستیم که با اختیار خود به سوی او می رویم. @KhateKhoon