محسن در جمع خانواده ای مذهبی رشد کرد و بزرگ شد و رفتار و اعتقادات بزرگترها، او را محب اهل بیت علیهم السلام بار آورد تا جایی که وقتی به سن ۱۳- ۱۴ سالگی رسید، هیاتی به نام شهدای کربلا راه اندازی کرد.
روزهای جوانی محسن مصادف بود با ایام تظاهرات مردم علیه رژیم پهلوی و محسن هم همپای دیگر مردمان از هر فعالیتی علیه رژیم استقبال کرد.
همین روزها بود که او به همراه برادرش در پزشکی قانونی مشغول به کار شد و حدود شش ماه شبانه روزی در کار جابه جایی پیکر مطهر شهدا شرکت داشت.
انقلاب که به پیروزی رسید، امام از سربازان خواست تا به پادگانها برگردند و محسن از اولین نفراتی بود که خود را به پادگان معرفی کرد.سال ۶۰ محسن وارد سپاه شد و با پیوستن به جمع رزمندگان اسلام، مسئولیت گردان تخریب لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص) را پذیرفت. عملیاتهای طریقالقدس و کربلای1 یادآور دلاوریها و رشادتهای خالصانه او در راه دفاع از میهن است.
محسن برای اولین بار در سال ۶۳ به خانه خدا مشرف شد اما زمانی که قرار بود برای بار دوم در سال ۶۶ به این سفر مشرف شود به دلیل مسئولیتهای سنگینی که در جبهه داشت، از سفر منصرف شد ولی همان روزها به شهادت رسید.
۱۵ مرداد سال ۶۶ که مصادف با عید قربان بود، حاج محسن به هنگام خنثی سازی مین ضد تانک در سردشت به شهادت رسید و جان خود را اسماعیل وار در منای عشق قربانی کرد. پیکر مطهر حاج محسن در قطعه ۲۹ بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد.
@Khatme_quran313