معانی کلمات آیه 11 «یَتَجَنَّبُهَا»⬅️: به ترک آن خواهد گفت. از آن کناره‌گیری خواهد کرد. ضمیر (هَا) به (الذِّکْری) برمی‌گردد. «الأشْقی»⬅️: بدبخت‌ترین. بدبیارترین. یعنی کسی که اندرز قرآنی و قوانین الهی را در گوش نگیرد، بدبخت‌ترین مردم است. معانی کلمات آیه 12 «یَصْلی»:⬅️ وارد آتش می‌گردد و بدان می‌سوزد. «الْکُبْری»:⬅️ بزرگترین. معانی کلمات آیه 13 «لا یَمُوتُ ...»⬅️: مراد این است که شخص دوزخی در میان مرگ و زندگی دست و پا می‌زند. معانی کلمات آیه 14 تزكى:⬅️ آن از باب تفعل به معنى پاك شدن است، منظور پاك شدن با دادن زكاة فطره است بنا بر روايات معانی کلمات آیه 15 «إسْمَ»: ⬅️نام. مراد از یاد کردن نام خدا، یاد خدا در دل و ذکر او به زبان است . «صَلّی»⬅️: نماز گزارد. خشوع و خضوع کرد.«ذَکَرَ ... فَصَلّی»⬅️: الله اکبر را بگوید و به نماز ایستد معانی کلمات آیه 16 تؤثرون⬅️: ايثار: اختيار كردن. انتخاب كردن «تؤثرون» اختيار مى‏‌كنيد معانی کلمات آیه 17 «وَ»: واو حالیّه است. معانی کلمات آیه 18 «هذا»:⬅️ این چیزهای مذکور در آیات تا ، و یا مواعظ مذکور در سوره. «الصُّحُفِ»: جمع صَحیفَة، کتابها. «الصُّحُفِ الأولی»⬅️: مراد همه کتابهای پیش از انجیل و قرآن است. معانی کلمات آیه 19 «صُحُفِ»:⬅️ بدل از صُحُف قبلی است. این آیه اشاره به این واقعیّت دارد که اصول کلّی و مطالب اساسی ادیان آسمانی همگی یکسان بوده و از یک منبع سرچشمه گرفته‌اند، و تنها تعلیمات و دستوراتی با هم تفاوت داشته است که اختلاف زمان و رشد انسان مقتضی آن بوده است. 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺