طفال» بندگان خدا! بترسيد از روزى كه در آن، تمام اعمال بررسى شود، زلزله‌ها زياد مى‌شود و كودكان (به خاطر طولانى بودن يا سختى آن روز) پير مى‌شوند. 📚«1». تفاسير نمونه و نورالثقلين. 📖«2». لقمان، 16. 📚جلد 10 - صفحه 565 📝پیام ها🔰 🔸1- زلزله بزرگ زمين در آستانه قيامت، امرى قطعى و حتمى است. «إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها» (كلمه اذا در موردى بكار مى‌رود كه امر قطعى باشد) 🔸2- معاد جسمانى است. (جسم انسانها در زمين دفن شده كه در قيامت خارج مى‌شود، نه روح آنها) «أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» 🔸3- قيامت روز تحيّر انسان است. «قالَ الْإِنْسانُ ما لَها» 🔸4- هستى شعور دارد. «يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها» 🔸5- زمين از گواهان قيامت است. «يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها» 🔸6- در قيامت راه هرگونه انكار بسته است. «لِيُرَوْا أَعْمالَهُمْ» 🔸7- همه مردم در دادگاه عدل الهى يكسان‌اند. فَمَنْ يَعْمَلْ‌ ... فَمَنْ يَعْمَلْ‌ ... 🔸8- كيفر و پاداش الهى، بر اساس عمل است. فَمَنْ يَعْمَلْ‌ ... فَمَنْ يَعْمَلْ‌ ... 🔸9- عمل هر چه هم كوچك باشد، حساب و كتاب دارد. لذا نه گناهان را كوچك شمريد و نه عبادات را. «مِثْقالَ ذَرَّةٍ» 🔸10- تجسم و ديدن عمل در آن روز خود عذاب يا لذت است. «يَرَهُ» «والحمدللّه ربّ العالمين» 📚جلد 10 - صفحه 568