‍ اینجا هیچ‌کس پشت خط نمی‌ماند 🔹 اینجا تلفن‌خانه عشق است. جایی پر از تلفن اما با یک شماره ثابت، ۱۳۸. فرقی نمی‌کند کجای ایرانی؛ شهر، روستا، یا یک خانه نُقلی روی شانه برف‌آلود کوهستان؛ کافی‌ست دلت بلرزد و تلفن‌ات را برداری و شماره ۱۳۸ را بگیری. آن‌وقت وصل می‌شوی به قطعه‌ای از بهشت در این‌طرفِ خط. می‌دانی قرار است با چه کسی حرف بزنی؟ با کدام آقای بزرگوار؟  🔹 از پله‌ها بالا می‌‌روم و سرم پر از سوال است. سامانه ملی ۱۳۸ دقیقا سر خیابان نواب صفوی و روبه‌روی گنبد طلاست. پشت در چوبی قهوه‌ای‌اش می‌ایستم. می‌خواهم تصور کنم. می‌خواهم آدم‌هایی را که کنار هم و پشت تلفن‌ها نشسته‌اند را بشمارم و برایشان قصه ببافم اما آقای وکیلی در را باز می‌کند و می‌روم داخل. حالا همه‌شان را یکجا می‌بینم. زنگ پشت زنگ و لبخند پشت لبخند. هنوز بوق سوم نخورده که جواب می‌دهند. 🔹 بین‌شان راه می‌روم. نگاه‌شان می‌کنم. همه در حال گوش دادن‌اند به صداهای پشت خط. یکی‌شان می‌خندد. یکی گریه می‌کند. یکی با عجله چند خطی روی کاغذ می‌نویسد و می‌دهد به بغلی، آن یکی حظ می‌برد از پنجره‌ای که سهم میز تلفن او شده و رو به گنبد شاه خراسان باز می‌شود ... 👇 برای مطالعه متن کامل گزارشی از سامانه ۱۳۸ که به صورت شبانه‌روزی پاسخگوی زائران حرم مطهر رضوی است، به لینک زیر مراجعه کنید: yun.ir/4x8p8d @aqr_ir