تواضع امام رضا صلوات الله علیه عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَلْخٍ قَالَ: كُنْتُ مَعَ الرِّضَا (صلوات الله علیه) فِي سَفَرِهِ إِلَى خُرَاسَانَ فَدَعَا يَوْماً بِمَائِدَةٍ لَهُ فَجَمَعَ عَلَيْهَا مَوَالِيَهُ مِنَ السُّودَانِ وَ غَيْرِهِمْ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ لَوْ عَزَلْتَ لِهَؤُلَاءِ مَائِدَةً فَقَالَ مَهْ إِنَّ الرَّبَّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَاحِدٌ وَ الْأُمَّ وَاحِدَةٌ وَ الْأَبَ وَاحِدٌ وَ الْجَزَاءَ بِالْأَعْمَالِ. مردى از مردم بلخ گفت: در مسافرت امام رضا (صلوات الله علیه) به خراسان با او همراه بودم، روزى همگان را بر سر سفره فرا خواند، و غلامان او از سياه و غير سياه آمدند و بر سر سفره نشستند؛ به او گفتم: فدايت شوم، آيا بهتر نيست كه براى اينان سفره اى جداگانه گسترده شود؟ فرمود: خاموش! پروردگار تبارک و تعالی يكى است، و مادر يكى، و پدر يكى (پس تفاوتى نيست)، و پاداش هر كس بسته به اعمال او است. الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 230 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏49، ص: 101 سفينة البحار، ج‏8، ص: 520