آنچه بر اساس اخبار، نگاه ها،مواضع،رفتارها،تاییدها،مخالفت ها نسبت به شخص پزشکیان برداشت می کنم این است که عمده کابینه و مدیران ارشد او در پاستور ترکیبی است از سه طیف سیاسی:
۱ کارگزاران عمل گرا نه کارگزاران سیاسی( مانند شریعتمداری و جهانگیری)
۲ راست سنتی مانند عناصر مورد نظر موتلفه( لاریجانی)
۳ چپ سنتی و اعتدالی
هرچند که احتمال مشارکت دادن عناصر طیف اصولگرایان تحول خواه هم می رود اما بعید است از عناصر چپ مدرن،چپ رادیکال استفاده شود.
یکی از معضلات پزشکیان ضعف( سردرگمی)در اتخاذ تصمیم بر اساس واقعیات موجود است. کیش شخصیتی او بشدت آرمان گراست و به دنبال تحقق شعارهای مورد پسند جامعه می باشد ولی بدلیل سیاسی نبودن و نداشتن نگاه امنیتی، بسختی بتوان شاهد تحقق خواست او در مدیریت اجرایی بود.
قبل از رای گیری عرض کردیم پزشکیان مانند شهید رییسی فاقد حزب و تشکل قوامند سیاسی می باشد و این ضعف تحزب و کار تشکیلاتی در سیستم جمهوری اسلامی که می تواند حلقه واسط میان حاکمیت( هسته سخت نظام) و مردم( توده ها) باشد، از مهمترین موانع تربیت شدن مدیران توانمند در پذیرش پست های سیاسی_ اجتماعی_ اقتصادی و... می باشد.
همچنین نبود ساختار تربیت حکمران در موارد متنوع حاکمیتی از مهمترین تهدیدات در سطح امنیت ملی می باشد چرا که به سرعت پدیده های فرهنگی تبدیل به معضل فرهنگی،معضل فرهنگی تبدیل به خواست اجتماعی، خواست اجتماعی تبدیل به بحران اجتماعی،بحران اجتماعی در اکثر موارد تبدیل به اغتشاش اجتماعی و در بعضی موارد حاد نظیر ۱۴۰۱،تبدیل به شورش اجتماعی می شود.
اگر برای این دو معضل؛ ضعف تحزب و کار تشکیلاتی منظم ... فقدان ساختار تربیت حکمران به جای تربیت مدیر در بستر آزمون و خطا فکری نشود شاهد تبدیل شدن سریع مطالبات اجتماعی به بحران امنیتی می شویم که این اتفاق یعنی نبود "مهارت مدیریت معکوس تحولات" از شرایط امنیتی به شرایط سیاسی و از اختلافات سیاسی به اجتماعی و از مطالبات اجتماعی به خواست فردی با درون مایه های فرهنگی قابل گفتگو و مدیریت...
* طیبی کارشناس مسائل راهبردی