-ینی چی شروع شد؟ راس میگم! -من نپرسیدم حالت چطوره؟ احوالپرسی نکردم؟ -کم بود. بیشترش کن. -اونم چشم. -اونم چشم؟ منت میذاری؟ واقعا که! -الان منت گذاشتم؟ اصلا میخوای قطعش کنم راحت شی؟ -اگه دنبال بهانه هستی آره. قطعش کن. ویییش. همش منتظرشم بیاد. نمیاد و وقتی هم زنگ میزنه، از پیاز و پیازچه حرف میزنه و میپرسه الا حال و روز من! محمد با خنده پرسید: مگه ماشالله حال و روزت چشه؟ درجوار حضرت عبدالعظیم حسنی نیستی؟ که هستی! سید الکریم! همسایه خونه حاج خانم و حاج احمد آغا نیستی که هستی! بچه ها به این خوبی! -لابد شوهر به این ماهی! نه! بگو! تعارف نکن. -میدونستی تلفونامون شنود میشه؟ -خب بشه! بذار بدونن چطور آدمی هستی! بذار لااقل شاید از برکت این تماس و حرفای من، یکی پاشه بره دو تا نون سنگک بخره و بیاره تا ضعف نکنی! والا. -خانمی! -بعله! -بعله نه. خانمی! -بفرمایید! -اذیت نکن. خانمی! -جانم! -بهت حسودیم میشه! -به چیم حسودیت میشه؟ لابد به شوهرم! محمد با قهقهه بلند گفت: آره. بخدا میخواستم همینو بگم! -همیشه میدونم سر کارم میذاریا. ولی نمیدونم چرا بازم تحویلت میگیرم! هنوز مکالمه محمد و خانمش تموم نشده بود که یکی در زد. محمد گفت: بفرمایید! سعید با عجله اومد داخل و گفت: قربان لطفا تشریف بیارین. محمد مثل فنر از سر جاش بلند شد. همین طور که خم شده بود که گوشیو قطع کنه و بذاره تو کشو کمدش و بره، به خانمش گفت: باید برم. به خدا سپردمت. یاعلی. حتی فرصت نشد خانمش جواب خدافظیشو بده. فورا گوشیو گذاشت تو کشو و رفت. وقتی به سالن رسید، سعید گفت: دو تا عکس، دو دقیقه پیش رفته رو صفحه بی بی سی و دو تا از خبرگزاری های رسمی انگلیس! محمد پرسید: عکس از همین زنی که خودسوزی کرد؟! سعید گفت: بله! کیفیت و زاویه عکس ها با کل عکس و فیلما که تا الان پخش شده، متفاوته و خیلی بالاتره! محمد پرسید: دوتاش از خیابونه؟ وقتی که جنازه زنه وسط خیابون بوده؟ سعید گفت: نه! یکیش از بخش سوختگی بیمارستان و دومیش هم از سردخونه است!!! محمد دستی به سر و صورتش کشید و گفت: راس میگی سعید؟! سعید اشاره کرد به یکی از بچه ها. اون بنده خدا رو به محمد گفت: ما شک نداریم که این عکسارو شبنم گرفته! فقط اون اینجوری بلده حرفه ای سرِ جنازه ها حاضر بشه و حرفه ای عکس بگیره و حرفه ای ارسال کنه و اونا هم فورا بفرستند آنتن و جهانیش کنن! به اسم خودِ شبنم ... به عنوان خبرنگار بدون مرز! محمد فورا گفت: کدوم بیمارستانه؟ فورا وصل کن حراست بیمارستان! سعید فورا مشغول شد. محمد رفت پشت خطِ صدرا: صدرا کجایی؟ صدرا گفت: تو خیابون آقا. آقا روم سیاه! محمد گفت: اصلا این حرفو نزن. پیش میاد. تو امروز یه بار جونتو گذاشتی کف دستت! صدرا گفت: نوکرم آقا. ببخشید. نفهمیدم چی شد یهو دختره گذاشت و رفت! محمد گفت: ببین! الان وقت این حرفا نیست. هنوز نیم ساعت نیست که از خبر خودسوزی خانمه گذشته که شبنم دو تا عکس حرفه ای فرستاده و اونا هم فورا پخش کردند. بیمارستانی که خانمه رو بردند، بخاطر هجوم جمعیت بستند و به احتمال نود درصد شبنم هنوز اونجاست. دو تا چاراه بیشتر با تو فاصله نداره. ببینم چیکار میکنی؟ صدرا: رفتم آقا. به هر قیمتی شده پیداش میکنم. محمد گفت: تمام دسترسی هاش قطع کرده. گوشی. خط و نت و همه چیش. کاملا هوشیاره. زود باش صدرا ... ادامه دارد... https://eitaa.com/mohamadrezahadadpour