پویش کشوری تولید خشکاله دام
. با سلام، وقت تون بخیر🌱 خانم بهزادنژاد، داوطلب محترم اصفهان، اول فروردین‌ماه، گزارش‌کار فرستادند،
🔴برای آخرین‌بار | خانم بهزادنژاد| ۱۴۰۳/۱/۱ "برای آخرین بار خشکاله ها بار وانت میشوند تا به روستایی در حاشیه کویر برسند. برای هر شروعی پایانی هست و پایان کار داوطلبانه من، امروز، در اولین روز بهار اتفاق افتاد. در بهاری که نماد شروع دوباره است، به پایان فعالیت داوطلبانه ام رسیده ام و این مرا آزار می دهد. دوستان خوبی در مدت دو سال فعالیت پیدا کردم. چطور می توانم دیگر آنها را نبینم؟ • مثلا دانشجویی از نیشابور که در خوابگاه خشکاله درست می کرد. • یا خانمی که ماشین نداشت و با چرخ خریدش، خشکاله ها را می‌ آورد • یا آقایی که کیسه تمیز و سفید پارچه ای داشت. • یا دختری که مادرش مریض بود و به نیت شفای مادرش، خشکاله می آورد. باید با دامداران محروم هم خداحافظی کنم. باید به آنها بگویم دیگر منتظر خشکاله های مردمان مهربان نباشند. زندگی، معلم بزرگی است و امروز به من فهماند تا دستت می رسد کاری انجام بده، شاید فردا توفیق این کار را نداشته باشی. انسان های زیرک، کار خیر را به تاخیر نمی اندازند. هیچ وقت باورم نمیشد به خاطر مشکل مکان، مجبور به انصراف شوم. حتی در خواب هم نمی دیدم اما واقعیت فراتر از تصورات ماست. خوشحالم که داوطلب بوده ام و اگر دوباره مکان مناسبی پیدا شود، یک لحظه هم فرصت را از دست نخواهم داد." 🔻پ.ن_۱: 👈 اطلاعیۀ‌ اعلامِ نیاز ایشان برای اختصاصِ مکان..! پ.ن_۲: باتوجه به محدودیتِ امکانِ میزانِ استفاده‌‌از کلمات در زیرنویسِ مطالبی که عکس/ویدئو دارند، "پی‌نوشت را" حدودا تا ساعتی بعد، در مطلب بعدی ارسال می‌کنم. 👇👇👇 ✍ @khoshkalee