چو گفتمش که دلم را نگاهدار،چه گفت: زدست بنده چه خیزد خدا نگهدارد سر و زر ودل وجانم فدای آن یاری که حق صحبت مهر و وفا نگهدارد هر انکه جانب اهل خدا نگهدارد خداش درهمه حال از بلا نگهدارد دلا معاش چنان کن که گربلغزد پای فرشته ات* به دو دست دعا نگهدارد.. اینکه حافظ میفرماید:راهرو گر صدهنر دارد،توکل بایدش؛ یه مصداقش اینه؛که خودم بارها شنیدم وشاهد بودم؛طرف دکتربود،پولدار بود و...باتمام امکانات، درکنار بهترین اطباء جان داد وخیلی ها پول را منجی؛ میدانستند؛اما پول حافظ جانشان نبود و بوقت واقعه سودی نبخشید و... اوج توکل اینه که انسان ضمن استفاده از امکانات وابزار؛تکیه اش؛ بخداباشد 🍃تکیه بر تقوا ودانش در طریقت کافری است...کافری است،هرکه فکر کند پول منجی ونگهبانش هست ویا بر علمش بچسبد ومغرور اسباب عالم شود و... داشتیم ،طرف خیلی مراعات میکرد؛که تمام تغذیه اش ارگانیک باشه و...اما !! خدایا !!مارا از شرک پنهان وآشکار،رها ساز ؛که معنی ایاک نعبد را درک کنیم. *روایت است که ۲فرشته حافظ آدمی اند؛یکی تا سن تکلیف به اذن الله مراقب ماهست؛عقلمند که بشیم، میرود؛چون عقل خود فرشته ای است ؛که جایش را میگیرد ؛ عقل و فرشته ی دیگر هستند تاص لحظه کوچ؛لحظه ی کوچ،که فرا برسدبه عقل میگویند برو...وعقل که برود طرف با یک اشتباه وحادثه(بی عقلی) میرود(می میمرد)........ امان زلحظه غفلت!! ابعاد حدود۶۰×۸۰