سفرہ را جمع نڪن تازہ من عادت ڪردم نیمہ شب روزیِ چشمان ترم را برسان مے دهے در رمضان توشہ ے یڪ سالہ ے من برڪت ڪاسبے بے ضررم را برسان روزہ ے ناقص من را بہ علے ڪامل ڪن جلوے آتش دوزخ سپرم را برسان هر سحر یاد سحرهاے نجف افتادم جان زهرا دمِ آخر پدرم را برسان از ازل ڪار مرا دست حسن جان دادے پس بہ فریادِ من ارباب ڪرم را برسان غم ندارم ڪہ پناهم ابے عبداللہ است فطرس سوختہ ام، بال و پرم را برسان دل من تنگ شدہ ڪرببلا مے خواهد بر مشامم سحرے بوے حرم را برسان بارها خانہ ے سلطان خراسان رفتم وقت جان دادن من تاج سرم را برسان لاادری @KhyaleVasl | خِیـٰـالِ وَصـْـلْ