معبودا خستگی های دلم را ، دلهره های وجودم را فقط تو می دانی و بس فقط به تو می گویم چه بر سر دلم آمده و چطور قلب نازکم زیر آوارهای بی امان روزگار در هم شکسته است گله ای ندارم از آنچه بر سرم آمده است چراکه یاوری و همراهی همیشگی تو، در کوچه پس کوچه های بن بست زندگیم تنیده شده است. امیدی که به بنده نوازی تو دارم بسی فراتر از آن است که تندباد سهمگین حوادث بتواند سقف آرزوهای آسمانی زندگیم را ویرانه سازد . فاطمه پیمان https://eitaa.com/kolbee