👈 طفره محاله، مراحل را نپیچان! 💎 ذات عالم و سطح بندی است. فلاسفه که طفره را محال دانسته اند ناظر به همین طیفی بودن درجات وجودی است و همین مساله برای همه چیز این عالم صادق هست حتی چیزهایی که محسوب می شوند در حقیقت تجمیع ظرفیت ها پشت یک سد بوده اند که به یکباره بروز می کنند. ⏰ کسی که از روی طبیعی پرش می کند جلوتر دچار مشکل می شود مثل آدمی که بدون دوره لیسانس از دیپلم به فوق لیسانس بپرد و گرچه باهوش هم باشد ولی تا مدتها لنگ خواهد زد! و حتی یک عمر با نیمه علم خود مساله ساز می شود. ⭕️ مدیرانی که با یک تجربه کوچک به یکباره تجارب چندین برابر را بعهده می گیرند هم باید این مساله باشند. البته این شامل همه است چه مدیر و چه دیگران ولی در مديران خسارت بارتر است. 👥 در زمینه خروجی های عملیاتی و اقدامات هم فکر می کنم همین قانون جاری است. نیرویی که به موضوعی مثل بین الملل علاقمند می شود اگر به یکباره وارد مساله ای تخصصی شود بدون آنکه مدتی در محیط عمومی تری از مطالعات و تحلیل های باشد، جلوتر دچار خلاهایی می شود که مشهود است! 🙁 آنها که کافی ندارند و دنبال ایجاد بزرگ اجتماعی و ملی اند بدون آنکه به شرایط بروز آن مرحله رسیده باشند قطعا بجز اسراف بیت المال آورده عملی دیگری نخواهند داشت و چه بسیارند چنین متوهمان خطرناکی در با ژست مدیریت ایران و جهان! 📍 @komeilialireza