👀 در اهمیت تشخیص و تصمیم برای رییس جمهور حالا که انتخابات ضرب الاجلی ریاست جمهوری نزدیک است فهم خودم را از مهمترین ویژگی رییس جمهور می نویسم چرا که در برخی متن ها نوعی نگاه اجرایی صرف و تشبیه به یک مدیر میدانی از این جایگاه می‌شود حال آنکه مسأله اصلا اینطور نیست! هر سطحی از مدیریت را که به سمت بالاتر برویم در واقع از سطح ابزار و تکنیک به سمت راهبرد و استراتژی نزدیک می‌شویم. همین جاست که تفاوت مهندس ها و دکترهای علوم انسانی بیشتر خودش را نشان میدهد. سطح تکنیک و سطح راهبرد... رییس جمهور آن هم در شرایطی که ما از یک تشتت شدید در نظریات بومی برای مدیریت کشور و عبور از بحران های کنونی رنج می‌بریم، علاوه بر داشتن مبانی فکری درست و تحلیل‌ جامع از شرایط جهانی، منطقه ای و ملی باید بتواند تشخیص های بهنگام و کارشناسانه ای نیز در سطح جهت گیری و نیز برنامه های کلان و موثر‌ داشته باشد. مثلا نمی‌شود کسی رییس جمهور کنونی کشور بشود ولی در مسأله اقتصاد که اولویت اول کشور است درک دقیقی نداشته باشد. رییس قوه اجرایی دولت باید بتواند راهبردهای اصلاح وضعیت اقتصادی کشور را به خوبی درک و حتی تبیین کند والا دچار مریضی واگذاری امور به دیگران و حتی دور خوردن خواهد شد. حال که گزینه های بسیار متعددی مطرح هستند گرچه نشانگر وجود عناصر پرانگیزه سیاسی است ولی باید آنها را در دو لایه سنجید. چه بسیار مدیران ملی که در آنها هیچ نشانه ای از «درک راهبردی» ندیدیم و تا بخواهی «عملگرایی کور» دیدیم و در عین نداشتن «تشخیص» دایما در حال «تصمیم»! پس از تشخیص مرحله تصمیم است که نیازمند «قاطعیت» و دوری از باندبازی و مصلحت اندیشی های بیجا و سیاست زدگی‌ مفرط است. این عنصر تکمیل کننده فهم است و در جایگاهی که مقام تصمیم گیری های روزانه است خیلی مهم می باشد. به دلیل فقدان نقد علمی از عملکرد مدیران کشور‌ معمولا فهم ما تابع خبرسازی های عامدانه لشکرهای سایبری است و درک درستی از درک و توان آنان وجود ندارد. این یعنی انتخاب آگاهانه واویلاست و موج سازان عملا انتخاب خواهند کرد! فتامل! 📍 @komeilialireza