↔️ «غزه یا پاراچنار» مسأله این نیست! یادم هست چند سال قبل یکی از علمای قم پرسیده بود که چرا غزه از پاراچنار برای برخی آقایان مهمتر است؟! حالا هم حرف‌هایی مشابه در حال تکرار است حتی از طرف برخی جریانات اصلاح طلب!‌ که جای تامل و تبیین دارد: هر جا به کسی ظلم بشود یک مسلمان و خصوصا شیعه علی بن ابی طالب علیه السلام که گفته است «کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا» - و نگفته للشیعه عونا- باید در‌ صف اول دفاع از او باشد. دقت کنید که مظلومیت هم ربطی به شکل کشتار ندارد. اما همانطور که در آیه ۱۹ توبه می خوانیم، حتی میان احکام الهی، اولویت بندی وجود دارد و کار مهم خادمی زوار خانه خدا بسیار کوچکتر از جهاد در راه او شمرده شده است و چون رعایت اولویت عقلا نیز واجب است باید ببینیم ملاک ترجیح مظلومی بر مظلوم دیگر چیست؟! و تصور نکنیم هر جا مظلومی کشته شد به یک اندازه مهم است. 👈 حالا واقعا ملاک ترجیح چیست؟ بررسی «معادلات صحنه درگیری» مهمترین شاخصه است. اینکه بین دو قوم، اختلافات محلی وجود داشته باشد مثل آنچه در پاراچنار امروز جاری است کجا و اینکه صحنه نبرد مابین «همه کفر و قتل» با «همه مظلومیت و اقتدار» باشد کجا؟! بله در هر دو ظلم محکوم است ولی یکی صحنه درگیری قومی یا حتی مذهبی است و حاصل جهل یا تعصب عده ای مسلمان و دیگری عرصه رویارویی مصادیق تام حق و باطل و مجاهدان با طاغوت است. حال اینکه چرا برخی هنوز اینها را متوجه نمی‌شوند به مبانی معرفتی آنها در فهم روابط مسلمین و خصوصا مساله شیعه و سنی باز می گردد که پیش تر زیاد درباره آن گفته و نوشته ام. مکتب خمینی، حامل تغییر دوگانه شیعه و سنی به دوگانه اسلام ناب و اسلام آمریکایی بود که متاسفانه کسی آن را تبیین نمی کند. خواهش میکنم همین امشب متن «منشور روحانیت» او را بخوانید. 📍 @komeilialireza