✨﷽✨ 💠خلاصه‌ای از اوصاف حضرت رسول‌الله صلی الله علیه و آله ✨وَ قَالَ (علیه السلام): كَانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اللَّهِ، وَ كَانَ [يُعَظِّمُهُ] يُعْظِمُهُ فِي عَيْنِي صِغَرُ الدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ، وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ، فَلَا يَشْتَهِي مَا لَا يَجِدُ وَ لَا يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ، وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً، فَإِنْ قَالَ بَذَّ الْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ السَّائِلِينَ، وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً، فَإِنْ جَاءَ الْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ وَ صِلُّ وَادٍ، لَا يُدْلِي بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً، وَ كَانَ لَا يَلُومُ أَحَداً عَلَى مَا يَجِدُ الْعُذْرَ فِي مِثْلِهِ حَتَّى يَسْمَعَ اعْتِذَارَهُ، وَ كَانَ لَا يَشْكُو وَجَعاً إِلَّا عِنْدَ بُرْئِهِ، وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ وَ لَا يَقُولُ مَا لَا يَفْعَلُ، وَ كَانَ إِذَا غُلِبَ عَلَى الْكَلَامِ لَمْ يُغْلَبْ عَلَى السُّكُوتِ، وَ كَانَ عَلَى مَا يَسْمَعُ أَحْرَصَ مِنْهُ عَلَى أَنْ يَتَكَلَّمَ، وَ كَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ يَنْظُرُ أَيُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى، [فَخَالَفَهُ] فَيُخَالِفُهُ. فَعَلَيْكُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِيهَا، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِيعُوهَا، فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ الْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْكِ الْكَثِير. 🔹و فرمود (ع): پيش از اين مرا برادرى بود، در راه خدا كه خرد بودن دنيا در نظرش او را در چشم من بزرگ داشته بود، 👇 ▫️هرگز بنده شكم نبود. ▪️چيزى را كه نمى‌يافت، آرزو نمى‌كرد و چون مى‌يافت، بسيار به كار نمى‌برد. ▫️بيشتر روزگارش در خاموشى مى‌گذشت و اگر سخن مى‌گفت بر ديگر گويندگان غلبه مى‌يافت. و عطش پرسندگان را فرو مى‌نشاند. ▪️مردى افتاده بود و همه ناتوانش مى‌انگاشتند. چون زمان كوشش فرا مى‌رسيد، شير بيشه را مى ماند و مار بيابان را. ▫️تا نزد قاضى نمى‌رفت، حجت نمى‌آورد. ▪️كسى را كه خطا مى‌كرد و مى‌دانست عذرى دارد، تا عذرش را نمى‌شنيد، ملامتش نمى‌كرد. ▫️از درد شكوه نمى‌نمود، مگر آن گاه كه بهبود يافته بود. ▪️اگر كارى را مى‌كرد، مى‌گفت و اگر نمى‌كرد، نمى‌گفت. ▫️اگر در سخن مغلوب مى‌شد، در خاموشى مغلوب نمى‌شد. همواره به شنيدن حريصتر بود تا به گفتن. ▪️هرگاه دو كار براى او پيش مى‌آمد مى‌نگريست كه كدام يك از آن دو به هواى نفس نزديكتر است تا خلاف آن كند. 👈بر شما باد به اين خويها، آنها را فرا گيريد و در فراگرفتنشان با يكديگر رقابت نماييد. اگر نتوانستيد به همه آنها برسيد، بر گرفتن اندك بهتر از ترك كردن همه است. 📕 #نهج‌البلاغه؛ حکمت ۲۸۹ 🆔 @komeilyir