معرفی کتاب "بهترین داستانهاي کوتاه" چخوف، به قلم محسن میم الحاء: دانشجوی علوم و قرآن حدیث دانشگاه قم در این یادداشت می خوانیم: نکتۀ دیگری که در داستان‌های کوتاه چخوف وجود دارد این است که اغلب داستان‌ها سیری دارند که مخاطب را مشتاق می‌کنند تا بقیۀ ماجرا را بخواند؛ این گیرایی، بهرحال هنرِ نویسنده است و از این بابت جناب چخوف را تحسین می‌کنم، ولی متأسفانه در موارد قابل‌توجهی چیزی جز جذابیتِ نافرجام نیست و وقتی داستان تمام می‌شود، خواننده درحالی‌که روی به‌ناخن می‌خراشد و رخساره به سرشک می‌شوید، با خود همی‌گوید: «خُب؟!! بعدش؟!!» ولی قصه پایان یافته و جناب چخوف مشغول نوشتنِ داستان دیگری شده است! یعنی برخی داستان‌ها، یک ماجرای سر و ته بریده است که تقریباً هیچ چیزی عایدتان نمی‌کند جز اندوه! البته این را هم بگویم که این پایان‌های بریده شده، اصلاً از نوعِ «پایانِ باز»های خوشایند نیست؛ هرچند سال‌هاست که یک پایانِ بازِ خوشایندِ آدمیزاد ندیده‌ایم و هرچه دیده‌ایم، بیشتر ادای هنرمندی و اطوارِ روشنفکری بوده است! ادامه یادداشت در لینک زیر در ستون برگ سپید لیزنا: معرفی کتاب بهترین داستانهاي کوتاه چخوف به قلم محسن میم الحاء @kosarlib_qom_university